En Eski Ölüm Beni Çağırıyor Gönderileri
En Eski Ölüm Beni Çağırıyor kitaplarını, en eski Ölüm Beni Çağırıyor sözleri ve alıntılarını, en eski Ölüm Beni Çağırıyor yazarlarını, en eski Ölüm Beni Çağırıyor yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
''Koca bir dünya yarattım. İyimser. Ağaç yaptım, yaprak yaptım. Çiçek çaldım getirdim. Dağlar, ırmaklar, yanardağlar düşündüm. Kar, yağmur yağdırdım. Sonra da sizlere bağırdım. Duyuyor musunuz. Ben unutulmuş adam sizlere bağırıyorum. Bu dünya sizindir. İnsansız kentin evleri de sizindir. Sancılarınızı çeken bir insan konuşuyor. Dinleyin...''
Teller büyük evleri korurmuş. köpekler büyük adamları."Üzülme sadık düzelir."
"Mutlu yaşamak isteyen bir adamın ağzı, kulağı, gözü olmamalıydı. Görmemek, duymamak, söylememek en iyisiydi."
Karanlığa saplanmış tüm düşüncelerimi aydınlatacak bir ışığa ihtiyacım vardı. Bu kentte de böyle bir şey satılmaz ki gidip alasın.
Arkadaşlar! Dışarı da bir şeyler oluyor farkında mısınız? Uykuda olanları sarsın, uyandırın. Herkese söyleyin, yakında ışıklar kesilebilir. Karanlıkta ne yapacaksınız?
KÖTÜSÜNÜ DE SEVİYORUM ŞU İNSANLARIN
Hacca gitsem,orda bile
Tanrıdan çok seni düşünürüm..
Sayfa 9 - YABA YAYINLARI
Karanlığa saplanmış tüm düşüncelerimi aydınlatacak bir ışığa ihtiyacım vardı. Bu kentte de böyle bir şey satılmaz ki gidip alasın.
Yağmurlu bir günde kapınızı çalsam açar mısınız?Ya da bir türkü söylesem.Yanık bir Anadolu türküsü.Bunu,Anadolu çocukları tarlalardan dönerken söylerler.Tozsu tozsu kokan yollardan,güzel güzel kızlara giden türküler.
Pabuçlarının dibi delik olanlar korkardı yağmurlardan.Yağmurlar kadındı.Yağmurlar soğuk.