Allah'ı n varlığının kanıtı önce sensin. Bak kendine bir. Sonra sevdiklerine bak. Ben niçin varım, amacım ne ? Hayatı tamamlayıp ölmek mi ? Böyle bir hayatın anlamı ne ? Neden beynim var, niye görüp, işitip, hareket edip, duyuyorum ? Bunlar bana bir amacım olduğunu söylüyor mu ?
İnsanların sürekli çoğalması, üremesi basit bir olay mı ? Bunda bana dair bir mesaj var mı ?
Sonsuz ebedi bir şekilde bu dünyada yaşasak bizim için bir anlamı olur mu ?
Ölüm fikri olmadan hayat zayıflar. Sonsuz bir dünyada hiçbir şey yapmaya gerek duymazsınız. Sonlu bir dünya sizi amacınıza ulaştırır.
İnsan ölmeden önce ruhu bedenden ayrılırken 300 kılıç darbesine denk bir acı duyacak. Daha sonra mahşer yerinde sorgulanirken günahlarının verdiği utanç, belki cehheneme gitme korkusu, güneşin altında kendi ter golü içinde acısı kat ve kat artacak. Kılıçtan keskin cehennem üzerinde yer alan sırat köprüsünden gecerken, önünde düşenleri görürken dizlerinin bağı çözülecek.
Ayıplarımizi gizli bir şekilde insanlardan uzak, ama Allah'ın huzurunda işliyoruz. Allah o kadar yoğun bir dünya yaratmış ki, bu kaotik dünyanın farkında değiliz.
İnsan kendi varlığına bakarak Allah'a ulaşır. Önce kendi varlığını keşfet. Varlığını kabul etmediğin şeyin acısını çekersin.
