Hayyam’ın felsefesi nihilisttir, bedbindir, ama kendisinin neşeli bir tabiatı vardır. Bu mutlu mizacı sayesinde ümitsizlik felsefesine yenilmemiş, şu birkaç günlük ömrü zevkle geçirmeyi öğütlemiştir. Bu oportinizmi ile daha çok Epikür’e benzer. Çünkü mutluluğu zevkte buluyor, güzel yaşamayı seviyor ve onu en büyük amaç sayıyor ki, bu bakımdan da hedonisttir.