Muallim Naci-Ömer’in çocukluğu
•
#alıntı
“Babam benim elime birçok yirmilik verdi. Orada durmakta olan fakirlere paylaştırmamı emretti. Birer ikişer hepsine dağıttım. Bir parça dolaştıktan sonra eve gittik. Annem, babamdan fazla sevindi. O gece, bir mutluluk gecesi oldu. “
•
“Tabutu götürüyorlardı. Şimdiye kadar öyle feci bir manzara görmedim. Gözümün önünden gitmiyor.! Tabut, köşe başını dolaşıncaya kadar aralıksız yaş akıtmakta olan gözlerimle takip eyledim. Ah babacığım!.. “
•
️
Hepimizin çocukluğu nasıl kıymetlidir değil mi? Hep bir özlem duyarız o günlere. Yaşarken kıymet bilmeyiz, şikayet edip dururuz.. Ama sonrasında o günleri anımsarız, çoğu zaman yüzümüzde kocaman bir gülümsemeyle.. Ömer’in çocukluğu da çok eskilere dayanıyor. İlk kayboluşunu, mahalle arkadaşlarıyla yaptığı haylazlıkları, babasının tabutunun götürülüşünü anlatıyor.. Tabii bazı anılar hatırladığında üzüntü ve acı veriyor Ömer’ e..
•
Güzel anılarla dolu maziye yolculuk yaptıran kısacık bir eserdi. Her anıyı severek okudum. Türk edebiyatı klasiklerine başlangıç için uygun bir eser, tavsiye ederim. Keyifli okumalar ️
