Ömer Seyfettin'den Seçme Hikayeler
Ömer SeyfettinEn Eski Ömer Seyfettin'den Seçme Hikayeler Gönderileri
En Eski Ömer Seyfettin'den Seçme Hikayeler kitaplarını, en eski Ömer Seyfettin'den Seçme Hikayeler sözleri ve alıntılarını, en eski Ömer Seyfettin'den Seçme Hikayeler yazarlarını, en eski Ömer Seyfettin'den Seçme Hikayeler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanın yirmi yaşındayken kalbi ne faaldir! Ben, bu basit serüveni hayalimde büyüttüm. Ağlamaktan kızarmış iri mavi gözlü kızcağızın acılarını, üzüntülerini yaşamaya başladım. Galiba vapurdan daha çok, para bekliyordu. Çünkü gizlice takip ettiğim için görüyordum ki, her gün Fransız postanesine gidiyor, mektup soruyor. Merdivenlerde, koridorlarda karşı karşıya geldikçe birbirimize dikkatli bakmaya, sonra “Bonjur, bonsuvar” demeye başladık. Nihayet bir hafta içinde dost olduk. Bana başına gelenleri ağlayarak anlattı. Teselli verdim. Hayatın felsefesini yaptım. Hiç de toy bir kız değildi. Her şeyi biliyordu. Realistti. Fakat namusuna pek büyük kıymet veriyor, sakin bir ev kadını olmasını her hayali mutluluğa tercih ediyordu. Güya ben de onun gibi sessizliği seviyordum. Bir ay geçmeden anlaştık. Paris’teki ailesinden para geldiği halde gitmedi. Benimle birleşti. İkinci Kordon’un arkasında küçük bir apartman kiraladık. Ah bu serbest evlilikler! O kadar mutlu olmuştum ki… İçimde kapalı kalmış çılgın bir sevinç kumrusunun dem çekerek çırpındığını duyuyordum.”
Nâdân
"Nâdânla sohbet etmek âkile cehennem ateşinden beterdir!..."
Nâdân: Kaba, görgüsüz; sözü sohbeti çekilmeyen.
Âkil: Aklını iyi kullanabilen,akıllı.
Fon Sadriştayn'ın Karısı
Canlanmış, insan şekline girmiş bir şiirdi.