On İki Sandalye
Yevgeni PetrovSözler ve Alıntılar
Şiir, kutsal yeryüzü hayallerinden yükselen tanrıdır.
Evlerin bir bölümü saray yavrusu büyüklüğündeydi; yeni boyanmış saç damları ve camlı verandalarıyla pırıl pırıl parlıyordu. Bunların arasında dört bir yana dağılmış minicik ahşap kulübeler ise dört köşe, küçük pencereleriyle yazlıkçıları kırlara çekip getiren avcı tuzaklarına benzetilebilirdi
Roman kahramanlarımızdan bir bölümü her işin zamanında yapılması gerektiğini söylerler, bir bölümü de hiç acele edilmemesine, her şeyin uygun bir zamanı olduğuna inanırlar. Oysa zaman bunların hiçbirine aldırmaksızın kendi bildiğince akar gider.
Poeziya yer üzünün pak arzularının tanrısıdır
Sayfa 17 - QanunKitabı okudu
- Neden söylemek istemedin?
- Gücüm yoktu. Ağlamaktan korktum.
- Artık korkmuyor musun peki?
- Artık umrumda değil.
Sayfa 219Kitabı okudu
Ne zaman sona erecek bütün bunlar! Yabaniler gibi yaşıyoruz.
Sayfa 121Kitabı okudu
Her yerde fokur fokur yaşam kaynıyordu zaman kaybetmenin sırası değildi.
Sayfa 82
