Dünya böyle yaratılmıştı, onun için. İlle birisi bağıracak, ötekiler bağıranın sesinden sinip usanacaklardı. İlle birisi sövecek, ötekiler sövenin ayaklarına kapanıp af dileyeceklerdi, ağlayıp sızlayacaklardı. Hayat buydu İvan için. Böyleydi, böyle olup gidecekti. Ivan hayatı başka türlü görmemişti, göremezdi, göremeyecekti.