Bizans'taki Osmanlı şehzadeleri önemli bir tehdit unsuru oluşturuyordu. Bizans imparatorları onları kullanarak iktidar mücadelesini körüklüyor; ayrıca bazı uç beyleri ve kapıkulu zümreleri de bu tehdit aracını kullanıyorlardı. Fetret devri devleti âdeta uçurumun eşiğine getirmiş; bu korku ortamı, Fâtih'in kanunnâmesindeki kardeş katli maddesinin konulmasının ana sebebini oluşturmuştu.