Sözler ve Alıntılar
Klasik Toplumsal Düzenin Çözülüşü
Evvelden köylü olup saraya ilk kez helvacı olarak intisap eden Veziriazam Nevşehirli Damat İbrahim Paşa, gaza ve savaş geleneklerini yücelten seleflerinin aksine, barış politikası izlemişti. Askeri geleneklerin çığırtkanlığını yapmak yerine, neredeyse her sahada iş ve üretimde yeniden örgütlenme arayışında olan bir dizi somut pratik önlemlere girişti.
Sayfa 113 - TİMAŞKitabı okudu
İnsan Kaynakları ve İskan Politikaları
Mütehakkim bir devlet ve önceden bürokrat ve eşraf olan baskın toprak sahibi sınıf tarafından pasif olmaya şartlandırılmış ve halihazırda düşmüş olan Müslüman nüfus toprağına takılıp kalırken, Rumlar çiftçilikten ticarete ve sonradan özellikle zeytinyağı ve sabun imalatı gibi işletmelere yönelmişti.
Sayfa 185 - TİMAŞKitabı okudu
Sonuç
XVI. Yüzyılın ikinci yarısından sonra Osmanlı toplumunda dogmatik İslami eğilimlerin kuvvetli hale geldiği doğrudur, bu doğmatizm artan bir dindarlığın ya da kent medreselerinin teşvik ettiği kısıtlayıcı dinin, özgür ve sınır-odaklı bir İslam ile yer değiştirmesinin sonucu değildi. BU, DAHA ÇOK SİYASİ ELİTLERİN KENDİLERİNE POLİTİK DESTEK SAĞLAMAK İÇİN İSLAM'I SUİİSTİMAL ETMELERİNDEN KAYNAKLANMAKTAYDI.
Sayfa 219Kitabı okudu
Klasik Toplumsal Düzenin Çözülüşü
Dış Ticaret, ekonomik imtiyazları yekdiğerinin elinden almak için herhangi bir politik baskı kullanılmaksızın, eşitlik esası üzerine işlemektedi.
Sayfa 108 - TİMAŞKitabı okudu
Klasik Toplumsal Düzenin Çözülüşü
Stratejik öneme rağmen, Macaristan ve Erdel'in kaybı açıkçası olumlu bir etki yaptı, çünkü oraya yapılan idari ve askeri harcama toplanan vergiyi büyük oranda almaktaydı.
Sayfa 106 - TİMAŞKitabı okudu
İNSAN POTANSİYELİ
Bir medeniyet ve bilgelik merkezi olarak olağanüstü sembolik role sahip Osmanlı şehrine kıyasla Osmanlı köyünün durumu acınacak derecedeydi. Sosyal mülkiyet teorisinin ortaya koyduğu gibi köy, temel olarak şehir hayatının gereksinim duyduğu şeyleri temin eden bir üretim ünitesi ve vergi gelir kaynağıdı.
Sayfa 89Kitabı okudu
TOPLUMSAL TEŞKİLAT
XIX. Yüzyıl Osmanlı modernleşmesi kültürel ve dini mirası ya da sahip olduğu insan yükünün eğitim ve refahını düşünmeden devlet tarafından planlanmış ve tatbik edilmiştir. Esasen bu; merkezileşmekten, yeni müesseseler olarak büyük çeşitlilik arz eden devlet daireleri ve bürolarının ve "devleti kurtarma ve güçlendirme" sloganı altında sonu gelmeyen düzenlemelerin takdiminden ibaretti.
Sayfa 212 - TİMAŞKitabı okudu