Osmanlı'nın Tasfiyesi
Cengiz YazoğluOsmanlı'nın Tasfiyesi Sözleri ve Alıntıları
Osmanlı'nın Tasfiyesi sözleri ve alıntılarını, Osmanlı'nın Tasfiyesi kitap alıntılarını, Osmanlı'nın Tasfiyesi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Demiryollarının gelişmesi kara gücü ile deniz gücü arasındaki
stratejik dengeyi ikincisinin aleyhine bozmuştu. (Bu
yeni durumda düşman trenleri, asker ve cephaneyi iki nokta
arasındaki en kısa yolda ve düz çizgide taşıyordu.) Oysa İngiliz
donanması bir kıtanın çevresinden ağır ağır yol alarak
olay yerine daha geç varacaktı. Alman İmparatorluğu'nun
demiryolu ağı Kayzer'in ülkesini dünyanın en ileri askeri
gücü yapıyor ve İngiltere'nin deniz üstünlüğü artık olduğundan
daha az önemli bir hale geliyordu
Elazığ' da, 93 muharebesinde ( 1877-1878, Rus-Osmanlı)
Müslümanlar harbe giderken evlerini daha ziyade Ermenilere
emanet ederlerdi.
Ateşli bir Bulgar dostu olarak başladığı harbi en korkunç Bulgar düşmanı olarak bitirmiş olan General Gurko'nun
Edirne'de söylediği sözleri hatırladım:
-Efendiler, demişti subaylarımıza- Efendiler, o Bulgar lejyonlarına nerede rastlarsanız hepsini doğrayınız! Ne vahşi
herifler bu Bulgarlar!
Evet... Masum zavallılar sandığımız için "çar"ımızın kurtarmağa
karar verdiği Bulgarların bize dayanarak yaptığı
katliamlar kumandanlarımızda büyük nefret uyandırmıştı.
Bütün bu olaylar, Türk ordusunun feci yenilgisi sırasında
oldu.
İstanbul, bir şehir değildir, bir abidedir. Ne arıyorduk biz burada? Hıristiyanları esirlikten kurtarmak
için mi gelmiştik? Fakat Hıristiyanlar burada esir değiller
ki. .. Yaşadıkları topraklara ve hükümdarlarına açıkça hıyanet
edebilecek derecede dizginsiz bir hürriyet içinde yaşıyorlar ve
bu memleketin hem serveti, hem kazanç kaynakları ellerinde . . .
diye söylendim.
Pizani'ye göre 1805 yılında Beyoğlu'nun en iyi profesyonel
casusları elçiliklerdeki "Frenk tercümanlar ve
hizmetçiler"dir. Frenk denince, bunların Fransız olduklarım
sanmayınız. Bunlar, Avrupalı gibi giyinen Beyoğlu'nun
Latin Rumlarıdır.
Kanûnî devri hududu İran'dan başlar Viyana kapılarına kadar dayanır. Bütün Karadeniz, hatta Akdeniz bir Türk gölüdür.
Wells, Outline of History'sinde İslamiyet'in hususiyetlerinden
bahsederken, "Müslürnanlar arasında yağma ve kan
davalarına son verilmiştir. İslamiyet, bir zenciyi peygamberin
kardeşi mevkiine yükseltiyor," dedikten sonra, "İslamiyet
vakur ve adil bir anane tesis etmiştir… İçtimai tazyik
ve zulümden azade hür bir cemiyet yaratmıştır," sözleriyle
İslamiyet'in hakiki idealini, insan kudretini tebarüz ettirir.
Yunanların Anadolu'ya çıkartılması ile Osmanlı halkına
"İşte sizin düşmanınız Yunandır! " dedirtilerek Anadolu
halkı, sonucu başından belli, bir savaşa sürükleniyordu.
Cephe gerisindeki asıl mücadele, Osmanlı'yı, Osmanlılık
ve Müslümanlıktan kopartarak tasfiye edip yeni bir devlet
kurmak için yapılacaktı. İngiltere'nin öncülüğünde Batı'nın Osmanlı'ya karşı, Sovyetler de içinde olmak üzere, başlattığı savaş , Anadolu halkının Yunanları nasıl yendiğinin değil,
Osmanlı'nın ve Müslümanlığın nasıl tasfiye ettirildiğinin
savaşı olacaktır.
Tanzimat'tan beri süren "Osmanlılığın Tasfiyesi" hikayesine
burada devam edilmektedir.
İstanbul ile Ankara arasındaki fark buradan kaynaklanıyordu.
Nihayet, 24 Temmuz l923'te Lozan'da, tıpkı Mondros
Mütarekesi'ndeki "Önüne konan yazıya imzanı at," örneğinde
olduğu gibi, İngiltere, I. Dünya Savaşı'nda amaçladığı
Osmanlı'ya istedigi biçimi vermeyi başarmış, yeni devlet,
eskinin yerine konmuştu. Mondros'ta olduğu gibi, Lozan'da
da İngiltere ne istemişse ona imza attırmıştı. Dönüp baktığımızda,
Osmanlı Saltanatı ile Hilâfet tarih sahnesinden silinmiş,
yerini, geçmişle bütün bağlarını koparmış olan "Yeni
Devlet" almıştı.
Mondros Sözleşmesi ile, Osmanlı'nın sahip olduğu silahlı güçler, Müttefiklerin emrinde olacak, bu birlikler Yunanistan'a karşı kullanılmayacaktı. Yeni devlet yeterli güce gelinceye kadar, Yunanistan'a karşı mücadeleyi, her biri kendi başına hareket eden ve nereden desteklendiği açıkça belli olmayan çeteler yapacaktı. Anadolu'da kurulacak yeni devlet yöneticileri, belli güce erişinceye kadar, Yunan ile savaşı çeteler yürütecek, yeterli
güce kavuşunca çeteler dağıtılacak, Yunan'ı yenmenin şanı ve şerefi de Ankara'da olacaktı.
Mustafa Kemal de, milli devleti kurmak amacıyla, Samsun'a çıkarılmıştı. Doğu'da, İngilizlere karşı kurulmuş kuvvetlerin dağıtılmasının yanında, Anadolu'ya verilecek yeni biçim oluşturuluyordu. Batı Anadolu'daki Yunan varlığı, vitrindeki, göstermelik düşmandı.