OT Dergi - Sayı 58 (Aralık 2017)
Ot DergisiEn Eski OT Dergi - Sayı 58 (Aralık 2017) Gönderileri
En Eski OT Dergi - Sayı 58 (Aralık 2017) kitaplarını, en eski OT Dergi - Sayı 58 (Aralık 2017) sözleri ve alıntılarını, en eski OT Dergi - Sayı 58 (Aralık 2017) yazarlarını, en eski OT Dergi - Sayı 58 (Aralık 2017) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Allah'ım, insanlar ne kadar yalnız. Nasıl da korkunç bir şey bu yalnızlığımız. Ya da belki yalnız olduğuna inanmış koca bir kalabalığız.
Bknz. Sema hatta tamamen kesinlikle
Üzüntü geçer, çok acıtır bazen evet, çok yorar, hırpalar, dağıtır. Ama geçer. Er ya da geç geçer. Keder ise bir kez yapıştı mı insanın paçasına, bırakmaz. Ruhuna, kişiliğine, yüzüne; her şeyine siner insanın.
Jehan B.
Hasretimle oyalanırım
Anlık ve girişken hasret!
Bir yanılgı kisvesi ki
'O' var, ama ben yok sayarım.
Soner Koşan
Oysa sen varsan her şey var. Senin varlığın beni, ötekinin varlığı berikini gerçek kılıyor.
Sayfa 43
Hayat Televizyondakiler Gibi Değil
Sevgide bir ölçü birimi: Sanki az sonra ölecekmişsin gibi hızlı hızlı ve her şeyini ona anlatma isteği.
Orta sınıf, ortalama iyinin, ortalama doğrunun, ortalama güzelin, ortalama hakikatin etrafında dertsiz, tasasız, şahsiyetsiz, şuursuz bir şekilde yumuşak yumuşak dolaşır durur.
Ülkemiz büyük bir oyun yeridir.
Oğuz'cuğum Ağabeyim
Başlayamıyorum, Oğuzcuğum Ağabeyim. Birini söylemeden diğerine geçiyorum ve öncekinin hissi henüz nihayetine ermeden yenisine girdiğimde de aslında ikisini de başlamamış oluyorum. Bir de alışamıyorum...Kaynaşamıyorum...
Birtakım felsefeler durmamı söylediği için duruyorum, durmanın anlamına aşina olduğumdan duruyorum. "Yaşam" ismi verilmiş bir tuvalin üstüne koymuşlar bizi, derdinle, sefanla, attığın her adımla, yediğin her kazıkla, saldırdığın, boş verdiğin, atıldığın, vazgeçtiklerinle, bir gün bir kahkaha ertesi gün gözyaşlarıyla yapıyorsun bir resim..
Her birinin kendi rengi varsa eğer; tablon bittiğinde görüyorsun ancak en baskın renkleri, çizgilerini, neye benzediğini...
"Yaşamak" resmi yaparken elindeki boyanın ne olduğunu bilerek çizmek belki de. Bu oyunbaz, küçük insanlar hiç bilmediler bir gün kaldırıp kendi eserlerini seyredeceklerini. Merak bile etmediler üstüne yürüdükleri tuvalden öte ne var; kendilerine çizdikleri küçük bir çemberin içinde, küçük hırslar, küçük çıkarlar için, küçük oyunlarla büyük gönülleri kırdılar...
Bilselerdi de ne değişirdi? Hiç...
(Oğuz Atay'ın Vefatının 40.yıl dönümünde saygı, sevgi ve rahmetle anıyorum.)
Sayfa 5 - OT Dergi - İlker KaleliKitabı okudu