Oysa çevre, bizim onlara inanmaları için kurguladığımız hikâyelere değil kendilerinin bizim için yazdığı hikâyelere inanır, bizi oradan okur, oradan değerlendirir. İnsan için en kötü durum, istemediği bir hikâyenin içinde olmaktır. Bizi öfkelendiren şey, bir başkasının bizim hikâyemizi bizden daha iyi bildiğine ilişkin sergilediği tavırdır.