Özdemir Asaf'ça sözleri ve alıntılarını, Özdemir Asaf'ça kitap alıntılarını, Özdemir Asaf'ça en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Onu kırmış olmalı yaşamında birisi… Dinlendikçe, susması, düşündükçe susması… Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi…
Söylenmiyor çok şey, susmadan…
Tek kişilik miydi bu şehir...*
Bir kitap okuyordun dalgın..
İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda.
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın..
O ölen ben değildim...“( Kim bilir belki de...)”