En Eski Öze Yolculuk Sözleri ve Alıntıları
En Eski Öze Yolculuk sözleri ve alıntılarını, en eski Öze Yolculuk kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Özüne güvenenler, içlerindeki gücün ve kudretin sahibini bilirler ve güvende olduklarından emindirler. Kendilerini ve herkesi özgür bırakırlar. Özgüveni artıp özgürleşen kişiler selamete ererler ve gerçek anlamda kul olurlar. Kul olmak, özgür olmakla mümkündür.
Özgürlük her istediğini yapabilmek değil, istemediğin şeyleri yapmak zorunda kalmamaktır.
Sayfa 151Kitabı okudu
Görebilmeyi öğrendiğinde her şeyin birbiriyle bağlantılı olduğunu anlayacaksın.
Birine gönüllü olarak yaptığın bir yardımla, ihtiyacın olan şeyin sana sunulması arasında bir bağlantı kuramadıysan hala, sen içinde yaşadığın sistemin farkında değilsindir.
Bilinçaltımıza yazılanlar kaderimizi belirler. Uykuda olanların karderini ailesi ve içinde bulınduğu toplum yazar. Uyananlar ise kader sırrına erişirler ve kaderlerini kendileri yazarlar.
Dünya bilincini içinden çıkarmamış ve özüne ulaşamamış olanların güven duygusuyla, dünyayı bilincinden çıkarıp, kendi gerçeğine erişmiş olanın güven duygusu aynı değildir.
Dünya bilincinde olup kendime güveniyorum diyenler kendi sıfatlarına ve fiillerine tutunup geçici olana güvenirken, özüne ulaşmış olanlar içindeki gerçek gücün ilmine, iradesine, kudretine şeksiz şüphesiz teslim olarak O'na sığınırlar. Gerçek güven kişinin özüne olan güvenidir.
Hakikat bilincini alan kişinin farkındalığı artıp idraki açıldığında, kendini uykuda tutan zanları yıkılmaya ve nefsi gerçeğe uyanmaya başlar. Bilinçaltı kayıtları sıfırlandıkça kişi dünya yükünden kurtulur ve kendine gelir. Bilinçaltı kayıtlarını sıfırlayabilmenin en emin ve en kolay yolu, kişini güvenip sevebileceği uyanmış bir rehber eşliğinde, hakikat bilgilerini alarak, özüne doğru bir farkındalık yolculuğuna çıkmasıdır.
Kişi nefsin doyumsuz olduğunu kavradığında hayatın dönüm noktasına gelmiş demektir. Sonu gelmez dünyevi isteklerle nefsini tatmin edemeyeceğini idrak eden kişinin arzu ve istekleri birden sona erer. Nefsi mütmaine ulaşır.
Kişi bu bilince erdiğinde "olsa da olur, olmasa da olur" noktasına gelmiştir. Bu durumdaki kişi tüm olmazsa olmazlarından, iddialarından vazgeçmiş ve olanla olmayan arasında onun açısından bir fark kalmamıştır.
İstek ve arzuları kamayan kişilerin nefsi mütmain (tatmin) olur ve ancak o zaman kendi hakikatlerine yönelebilirler.