Özgür Eğitim
Joel SpringEn Eski Özgür Eğitim Gönderileri
En Eski Özgür Eğitim kitaplarını, en eski Özgür Eğitim sözleri ve alıntılarını, en eski Özgür Eğitim yazarlarını, en eski Özgür Eğitim yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İdeoloji, bir toplumun büyük çoğunluğunun eylemlerinin değil, belirli bir toplumsal sınıfın ihtiyaçlarının ve arzularının bir ürünüdür. İdeolojinin bilgiye biçim ve anlam vermesi, düşünce ve eylemin birbirinden ayrılmasına yol açar. Bilgi insanlar tarafından kullanılmaktan çok insanları kullanan bir şeye dönüşür.
Kişinin kendini kurtaramadığı düşünceye, yani bireye sahip olan düşünceye Stirner "kafadaki tekerlek" -kişiye ne yapılması gerektiğini söyleyen ahlaki buyruk- adını verir. Bu, birey tarafından kullanılmaktan çok, iradeyi kontrol eden düşünce, bireyi kullanan bilgidir.
Otoriter denetimden bir kaçış alanı olarak ve özgür olma bilgisini iletmenin bir aracı olarak özgür okullar. Görünüşte "özgür okul" teriminin çelişkili olduğu ileri sürülebilir. Tolstoy'un ileri sürdüğü gibi okul kişiyi "bir şeye" dönüştürme yönünde bilinçli bir girişimse bir okul nasıl özgür olabilir?
"Yönetim her zaman yönetilenin görüşüne dayanmak zorundadır. Yeryüzünde en çok ezilen insanların bir defa düşünce biçimlerini değiştirmelerine izin verin, artık özgür olacaklardır."
Toplumsal konum, okul eğitimi aracılığıyla başarı ve başarısızlık olarak tercüme edilir.
İnsanileşmiş bir dünyanın karşıtı, Freire'nin deyişiyle insani olmaktan çıkarılmış bir dünya, kendi kendinin farkında olunmayan, varoluşu belirleyen toplumsal güçlerin bilincinde olunmayan bir dünyadır. Bu bilinç olmayınca insanlar tarihin akışı içinde eyleyen olamazlar, sadece tarihin etki ettiği şeyler olurlar. Bu ezilme durumuna Freire sessizlik kültürü der. Sessizlik kültürü basit cehaletin ürünü olabileceği gibi eğitimin de ürünü olabilir.
1920'lerin sonunda Sovyetler Birliği'ne yaptığı bir ziyaret sırasında Reich'ı etkileyen
okullardan biri Vera Schmidt'in Moskova'da çocuklar için açtığı psikanalitik yuvaydı. 1921'de kurulan okuldan Reich, "eğitim tarihinde çocuk cinselliği teorisine pratik bir içerik vermeye yönelik ilk girişim" olarak söz ediyordu. Bu okul, bir çocuklar topluluğu çerçevesinde, kendi kendini düzenlemenin gelişimine önem veriyordu. Toplumsal kural -çocuğun anlayamayacağı ve sadece yetişkinin çıkarlarına hizmet eden- ahlaki yargının değil çocukların gerçek toplumsal yaşamının bir ürünü olacaktı. Vera Schmidt'in okulundaki öğretmenler çocukların davranışları hakkında övgüde, ayıplamada ve yargıda bulunmaktan vazgeçmişlerdi. Çocuğu kucaklamak ve öpmek gibi ateşli şefkat gösterilerine izin verilmiyordu, çünkü bunlar sadece yetişkinlerin kendi tatminsiz cinselliklerini yaşamalarının bir aracıydı. Disiplin önlemleri ve ahlaki yargı olmayınca, "dayağın verdiği hasarı öpücüklerle telafi etmeye" ihtiyaç olmayacaktı
...insanlar sık sık kendilerini doğalarının parçası olan "yaşam gücü" ile ahlaki eğitimin yarattığı benlik arasında bir çatışma içinde buluyorlar. Her eylem bu iki öğe arasındaki gerilim açısından ele alınmalıdır. Ahlaki eğitim, bu durumda, karşıtını üretme eğilimi taşır. Örneğin, bir çocuğun bencilliğini bastıran bir anne çocuğun bencil olmasını sağlar. Hırsızlık yapan bir insan bir anlamda çocukluktaki baskıcı ahlaki öğretiye bağlanabilecek şekilde davranmaktadır.
Okul eğitimi ve eğitim arasındaki fark da akılda tutulması gereken bir noktadır. Okul eğitimi, kurumsal bir denetim sistemi aracılığıyla itaatkâr işçiler ve yurttaşlar üretmek için tasarlanmış planlı bir toplumsallaştırma yöntemidir. Öte yandan, eğitim, kişinin dünyayı dönüştürmesine ve bireysel özerkliği en üst düzeye çıkarmasına yardım eden bilgi ve beceriyi kazanmak anlamına gelebilir.