Özgürlükten Kaçış
Erich FrommÖzgürlükten Kaçış Sözleri ve Alıntıları
Özgürlükten Kaçış sözleri ve alıntılarını, Özgürlükten Kaçış kitap alıntılarını, Özgürlükten Kaçış en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Günümüzde insana en çok acı veren, yoksulluk değil, büyük bir çarkın küçük bir dişlisi, bir robot haline gelmiş olmak ve yaşamın boş ve anlamsız olmasıdır.
Başarılı devrimci devlet adamı, başarısız devrimciyse bir suçludur
Kendi bireysel benliğinden vazgeçen ve bir robot haline gelen kişi, çevresindeki milyonlarca diğer robotla aynı olur, ve
artık kendini yalnız hissetmez, kaygı duymaz.
Ama ödediği bedel yüksektir; kendi benliğini yitirmiştir.
Bir kişiyi sevmek, bütün insanları sevmek anlamını içerir.
Kişinin kendi dışındaki dünyayla bağlantılı olma gereksinimi, yalnızlıktan kaçınma gereksinimidir. Fiziksel açlık nasıl bedeni ölüme götürürse, kendini tümden yapayalnız ve soyutlanmış hissetmek de aynı şekilde insanın zihnini parçalanmaya götürür.
Nefret, tutkulu bir yok etme arzusudur.
enteresan
§
"Mazoşist istekler de sadist istekler de, bireyin o dayanılmaz yalnızlık ve güçsüzlük duygularından kaçmalarına yardım etme eğilimindedirler.
Mazoşist kişiler üzerinde yapılan ruhçözümler ve diğer deneysel gözlemler, bu kişilerin yalnızlık ve önemsizlik korkusuyla dopdolu olduğunu gösteren pek çok kanıt sunmaktadır. Bu duygu çoğu kez bilinçli değildir, genellikle ödünleyici özellik gösteren önemlilik ve kusursuzluk duygularıyla örtülüdürler. Ancak, böyle bir insanın bilinçaltı işleyişine yeterince dalındığında, bu duygu kesinlikle karşımıza çıkar."
Sayfa 163 - SaYKitabı okudu
Ben, kendim için değilsem,
kim benim için olacak?
Yalnızca kendim içinsem, neyim ben?
Şimdi değilse, ne zaman?
Bireyleşme sürecinin diğer yönü, giderek artan yalnızlıktır. İlk bağlar, kişinin dışındaki dünyayla temel birliğini ve güven duygusunu verir. Çocuk bu dünyadan ne ölçüde sıyrılıp çıkarsa, o ölçüde yalnız ve başkalarından ayrı bir varlık olduğunun bilincine varır. Birey haline gelince, tek başına kalmıştır ve dünyayı, bütün tehlikeli ve kendisini yöneten yönleriyle karşısında görmektedir.
.
İçine daldığımız o yanılsamalar karmaşası içinde, bir hakikat heykeli olarak dikilmiş tek bir şey var: sevgi.
Kendi öz benliğinden vazgeçen ve bir robot haline gelen kişi, çevresindeki milyonlarca diğer robota benzemeye başlar. Artık kendini yalnız hissetmez, kaygı duymaz.
Ama ödediği bedel yüksektir; kendi benliğini yitirmiştir.
FAŞİZM; bireyin özünün güçsüzleştitilip ,önemsizleştirildiği toplumlarda yükselir. Kendine yabancılaşan birey, acımasız faşist simgede kendi korkak benliğini telafi eder.
Çağdaş insan hala kaygılı;... kendisini makinenın küçücük bir çarkına dönüştürmüş, karnı tok, sırtı pek, ama özgür bir insan değil de bir robot haline gelerek bu özgürlüğü yitirmek yönünde ilerletiliyor.
Ben, kendim için değilsem,
kim benim için olacak?
Yalnızca kendim içinsem, neyim ben?
Şimdi değilse, ne zaman?
Bir öğreti ne kadar mantıksız olursa olsun, toplum tarafından kabul edilerek güç kazandığı zaman milyonlarca insan kendilerini dışlanmış ve izole edilmiş hissetmenktense ona inanmayı tercih edecektir.