Palomar
Italo CalvinoPalomar Gönderileri
Palomar kitaplarını, Palomar sözleri ve alıntılarını, Palomar yazarlarını, Palomar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir an gözkapaklarını yumup, kamaşan gözbebeğini, sınırları, renkleri, gölgeleri kesin bir biçimde algılamaya, bu arada imgeleme yetisini, kendisinin olmayan giysileri çıkartmaya, kitaplardan edinilmiş bilgilerden vazgeçmeye zorluyor.
İmgeleme yetisinin, görüşün zayıflığına yardımcı olmaya koşması yerinde, ama bu kendisini ateşleyen bakış gibi ansızın ve dolaysız olmalı.
Sayfa 41Kitabı okudu
Peki, ya hatası eski bir yanlışlığı düzelttiyse?
Ölü olmayı öğrenmek isteyen biri için en zor adım budur: Öz yaşamının, tümüyle geçmişte, kapalı bir bütün olduğuna, artık hiçbir şey eklenemeyeceğine, ne de çeşitli öğeler arasındaki ilişkilere görünge değişikliği getirebileceğine inanmak.
Sayfa 116 - Can yayınlarıKitabı okudu
Kendi üstümüzden geçerek, kendimizin dışındaki hiçbir şeyi tanıyamayız, - diye düşünüyor şimdi - evren, içinde, yalnızca kendimizde tanımayı öğrendiklerimizi görebileceğimiz bir aynadır.
Sayfa 111 - Can yayınlarıKitabı okudu
Evren, evrenin dostu olanın dostu.
Sayfa 108 - Can yayınlarıKitabı okudu
Bir duygu bir başkasını dışlamıyor.
Sayfa 74 - Can yayınlarıKitabı okudu
Ancak, nesnelerin yüzeyi tanındıktan sonra, altında ne olduğunun araştırılmasına geçilebilir -sonucuna varıyor.- Ama, nesnelerin yüzeyi tükenmez.
Sayfa 53 - Can yayınlarıKitabı okudu
Gördüğüm şeyle bütünleşmeliyim.
Sayfa 39 - Can yayınlarıKitabı okudu
İnsan, normal olarak sözcüğe emanet ettiği herşeyi ıslığa verecek ve karatavuk da doğal varlık konumunun bütün söylenmemişini ıslığında dile getirecek olsa... acaba ne ile, ne arasındaki ayrılığı doldurmanın ilk adımı atılmış olur mu? Doğayla kültür arasındaki?. Sessizlikle sözcük arasındaki? Bay Palomar, sessizliğin, sözün söyleyebileceğinden biraz daha fazla bir şey içermesini umuyor hep. Ama, ya gerçekten de söz, var olan her şeyin yöneldiği varış noktası ise? Ya da zamanın başlangıcından bu yana, var olan her şey söz olmuşsa? Burada Bay Palomar'ın yine yüreği daralıyor.
"Aldatıcı olmayan, hepimiz için ortak olan tek veri, karanlık mı?" diye, kendi kendine soruyor Bay Palomar. Ama, kılıç herkesin gözüne görünüyor, kaçmanın yolu olmuyor ondan. "Ortak noktamız, her birimize, yalnızca onun olsun diye verilen şey olmasın?"
Sayfa 16 - Can yayınlarıKitabı okudu
Bir yanlış ahlâk geleneğinin ölü ağırlığının, en aydınlık niyetlerin hakettikleri gibi değerlendirilmelerini engellediği sonucuna varıyor Palomar, acı bir biçimde.
Sayfa 14 - Can yayınlarıKitabı okudu
yeni bir 'o' olur, ne güzel
Herkes, yaşadığından ve bunu yaşayış biçiminden oluşmuştur, kimse elinden alamaz bunu. Acı çekerek yaşamış olan biri, acısından oluşmuş olarak kalır; acısını almaya kalkışacak olurlarsa, artık o olmaz.
Sayfa 117Kitabı okudu
Artık hiçbir şey düşünmedikleri için, hiçbir şeyin ama hiçbir şeyin ölüleri ilgilendirmemesi gerekir; ahlaka aykırı gibi gelse de ölüler bu sorumsuzlukta bulurlar neşelerini.
Sayfa 115Kitabı okudu
"Kendi üstümüzden geçerek, kendimizin dışındaki hiçbir şeyi tanıyamayız -diye düşünüyor şimdi- evren, içinde, yalnızca kendimizde tanımayı öğrendiklerimizi görebileceğimiz bir aynadır."
Sayfa 111Kitabı okudu