Pazartesi ya da Salı
Virginia WoolfPazartesi ya da Salı Gönderileri
Pazartesi ya da Salı kitaplarını, Pazartesi ya da Salı sözleri ve alıntılarını, Pazartesi ya da Salı yazarlarını, Pazartesi ya da Salı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Yeni elbise
Ah insanların şu hırslan, yaygaraları ne acınası şeylerdi, tıpkı ilgi
çekmek için gaklayan, kanat çırpan karabataklar gibi çok
acıklıydı, insan bunu hissedince sadece hissetmekle kalabilir
miydi?
Sayfa 65Kitabı okudu
Yeni elbise
Hepimiz tabağın kenarıda yürümeye çalışan sinekler gibiyiz
diye düşündü Mabel ve sanki haç çıkarıyormuş, derdine çare
olacak, bu acıyı dayanılır kılacak bir büyü arıyormuş gibi
tekrarladı bu cümleyi. Acı içindeyken ansızın Shakespeare'den
alıntılar, yıllar önce okuduğu kitaplardan satırlar canlandı
gözlerinde. Yürüyen sinekler' diye tekrarladı. Bunu yeterince sık
söyleyebilse, sinekler bir canlanıverse hissizleşecek, donup
kalacak, dili tutulacaktı. Kanatları birbirine yapışık halde bir süt
tabağından yürüyerek ağır ağır çıkan sinekler görür gibiydi şu an;
aynanın önünde durmuş Rose Shaw'u dinlerken onu ve oradaki
herkesi bir şeylerin dışına çıkmaya ya da içine girmeye çabalayan,
güçsüz, basit, bitkin sinekler olarak görebilmek için beynini
zorladı, zorladı. Fakat onları, diğer insanları öyle göremedi bir
türlü. Kendini ise öyle görüyordu bir sinekti, oysa diğerleri, o bir
başına kendisini kabın dışına çekmeye çabalarken dans eden, kanat
çırpan, keyif çatan yusufçuklar, kelebekler, güzel böceklerdi.
Sayfa 61Kitabı okudu
"Gerçeklik, belli bir şeyken, onu şuna buna çevirmemek ne kadar da zor."
"Sanki zaman bir düşünce, duygu ve denizin sesinin birleşimiymiş gibi."
"Kendimi hiçbir şeyin, hiçbirimiz için hiçbir şeyin olmadığı kesinliğe çekinmeden bakmaya zorluyorum. Çalışmak, okumak, yazmak, bütün bunlar birer maske; insanlarla ilişkiler de öyle."
"İnsan ilişkileri kadar ilginç bir şey yoktur."
"Bazen insana üzerine oturduğu, bir şeyler yazdığı, büyük bir dikkatle yürüdüğü bu eşyalar onu bizden çok daha iyi tanıyor gibi geliyor."
"Hakikati istemek, onu beklemek, bıkmadan usanmadan kelime kelime damıtarak sonsuza dek istemek..."
.
Melankolik nehir bizi taşıyor. Ay, arkadaki söğüt dallarından içeri girdiğinde, yüzünü görüyorum, sesini ve osier yatağın yanından geçerken kuş cıvıltısını duyuyorum.
Ne fısıldıyorsun? Üzüntü, keder. Sevinç, sevinç. Ay ışığında sazlıklar gibi birbirine dokunmuş.
...