Diyarbakır...
Dar bir eşikten geçip geldim sana.
Huzurundayım.
Hoşgörü kapını açık tut.
Bil ki direnmem sana değildi.Altın tepside sunulan acı şerbetti beni ürküten.
Karşımda içi kurumuş, hiç değilse dışını yeşil tutmaya, bedeninde oluşan derin boşluğa karşın ayakta kalmaya çabalayan, yüzlerce yıllık bir ağaç var sanki.
Kitabı sevdim mi sevmedim mi basitmiydi oldu bittiyiye mi geldi açıkçası karar veremiyorum. Arada asmalı konak havası vardı da diyebilirim. Sürükleyiciydi ama ortalama seviyedeydi genel olarak
PirayeCanan Tan · Doğan Kitap · 201644,4bin okunma
Kitabın son 50 sayfasına kadar her bölümde kızdığım “Neden bunu yapıyorsun kendine?” diye sorguladığım bir karakter oldu Piraye. Geç açtı kulaklarını mantığının sesine. Her şey seçimler doğrultusunda son buldu. Ama kimdi bu sonun müsebbibi? Yanlış seçimler yapan Piraye mi? Eski geleneklere takılı kalmış, anne baba olmayı başarmış ama aile olmayı başaramamış Artukoğulluları mı? Yoksa tek başına bir birey olmayı başaramamış ve bedelini ağır ödemiş Haşim mi?
PirayeCanan Tan · Doğan Kitap · 201644,4bin okunma