Post Öykü - Sayı 39 Gönderileri
Post Öykü - Sayı 39 kitaplarını, Post Öykü - Sayı 39 sözleri ve alıntılarını, Post Öykü - Sayı 39 yazarlarını, Post Öykü - Sayı 39 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Vahşi olan hiçbir zaman tabiat değil, ona bakış biçimidir. Ritmine tabi olmak yerine, efendisi olmaya azmedilen tabiatı, her zaman ihtiyacından fazlasına göz diken insanın bencil arzusuyla "vahşileştiren" bir yamyamlık. Aslında büyük salgın, hepimizi ikna etmeyi başarmış bir virüsün içinde duruyor; doyumsuzluk.
Sayfa 126Kitabı okudu
Amerikan yerlileri, yurtlarını istila eden beyazlarla ilk karşılaşmalarını, evlerine gelen bir hastalıkla tanışma talihsizliği olarak adlandırmışlar. Wetiko adını verdikleri bu tuhaf hastalığın; bencillik, aşırı hırs ve kötücüllük taşıyan bir zihin virüsü olduğuna dair bazı tarihsel kayıtlar ve kayıtsızlıklar.
125Kitabı okudu
Bir şeyi kurmaya cesaret etmek, onun yok edilmesi ihtimalini kabullenmeyi gerektiriyor.
Sayfa 71Kitabı okudu
Öteki
Her insanın bir ötekisi mutlaka vardır ve söz konusu öteki çoğunlukla öz varlığımızla iç içedir. Gölge, karanlık tarafımızdır, akla gelebilecek her türlü melaneti işleyebilmek için fırsat kollar. Ursula K. Le Guin' e göre, bilinçli ve bilinçdışı zihnin arasındaki eşikte bekler ve rüyalarımızda onunla, kardeş, dost, hayvan, canavar, düşman, rehber olarak karşılaşırız. O, bilinçli benliğimizle kabul etmek istemediğimiz ve kabul edemediğimiz her şeydir; içimizdeki bastırılmış, yadsınmış ya da kullanılmayan tüm özellikler ve eğilimlerdir.
Dipnotlar/Moğolluklar
Başkalarına hep başkalarına bakmaktan gözümüzü "başka" yöne çeviremiyoruz. Çünkü artık eskisi gibi arayan, anlayan, gören gözlerle değil, didikleyen, röntgenleyen, yargılayan süfli bakışlarla bakıyoruz karşımızdakilere. Bu bizi kör ediyor, "onlar bakarlar ama göremezler" ayetinin muhatabı olmaktan Allah'a sığınmaktan başka ne gelir elden.
Bütün hikayeler gibi; yazan, dinleyen ya da okuyan her zaman bir son bekler, oysa hikâyelerin; bu birbirine girmiş anlatıların sonu yoktur.
Doğu Kapısı AçılıncaKitabı okudu
Diyorum ki Allah'la bir konuşsan. Bir yolcu kadın var desen, karnı burnunda. İstediği yeni bir soluk değil. Sadece soluğunu duymak istiyor yavrusunun. Ciğerlerindeki tomurcuğun açıldığını. Böyle konuşsan Allah'la. Bir Hacer değilim, Meryem değilim, var mı benim gibilerin Allah'a inanmaya hakkı?
Ciğerlerinin AçıldığınıKitabı okudu
Oysa çoğu varlık yerini yadsımaz,uyum sağlar,yaşar ve ölür.İnsanlar karmakarışıklar. Bir yandan toprak çekiyor onları ve zaruri olarak meylediyorlar. Öte yandan her yeri ve her şeyi kanatlarıaltına alan o dış içeriklerin çekimi var.
Sayfa 8Kitabı okudu
geyikli gece şu dağın ardı. varıp gidelim. o an susuverdi dilim; gelirim demek istedim. nasılsa hükmüm geçmedi dilime. hâlbuki annem de yoktu. öyle ya önüme geçecek kimse kalmamıştı. geyikli geceye varacak bir yoldaş bulmuştum işte. duraksadım. benim ellerim kirli, yazamıyorum dedim. temizlerim, dedi. tırnaklarım kırık, dedim. iyi ederim, dedi. ancak en kötüsü de geçmişin çok yükü var üzerimde, dedim. ne olacak atıver benim üzerime; ben taşırım, dedi.*
çıkabilirdim bu hayatın içinden. hem de yırtarak bedenimi. öyle olabileceğini düşünmüştüm. böylece derimin altındaki bana ulaşabilecektim. kıyam ancak ölümümle mümkün olacaktı. saçmalamıyorum. böyle düşündüm. bir gece yarısı. gerçek olan derimin altındadır, dedim. bir hayal perdesini çekip attım üzerimden. kanattım kendimi*