Pratik Aklın Doğal Diyalektiği
Lokman ÇilingirÖne Çıkan Pratik Aklın Doğal Diyalektiği Gönderileri
Öne Çıkan Pratik Aklın Doğal Diyalektiği kitaplarını, öne çıkan Pratik Aklın Doğal Diyalektiği sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Pratik Aklın Doğal Diyalektiği yazarlarını, öne çıkan Pratik Aklın Doğal Diyalektiği yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ahlâki olarak iyi bir insan, yalnızca iyiliğin özünü geliştiren kişi değil, daha ziyade kötü meyle karşı savaşan kimsedir. Bu
yüzden Kant “erdem" kavramına dikkat çekerek, onun hem Grekçe’de hem de Latince’de “mücadeleci, savaşçı” bir anlam taşıdığını İfade eder.
Sayfa 169 - Elis yayınları Ankara 2005Kitabı okudu
İnsanın kendinden hoşnut olabilmesinin nedeni bilinçte bulunur.
Orada her tür mutluluğu yakalayabilmenin ve yaşam kouşullarından bağımsız olarak hoşnut olabilmenin imkanı vardır. İşte bu sonuncusu düşünsel mutluluktur.
Sayfa 126 - Elis yayınları Ankara 2005Kitabı okudu
Bütün İnsanlar, kendilerini İstençleri bakımından özgür olarak düşünürler. Bu nedenle, eylemlere İlişkin tüm yargılar, öyle olmamış olsalar bile, yani eylemlerin oldukları gibi değil, nasıl olması gerektiğine bakılarak verilir.
Sayfa 109 - Elis yayınları Ankara 2005Kitabı okudu
Ama aklın varolması kendi başına yeterli değildir. Aklın öncelikli olarak eğitilmesi ve geliştirilmesi gerekir Bunu da akıl
sürekli sorunlar yaratıp ve onları çözmeye çalışarak, yani diyalektik bir tarzda yapar.
Sayfa 83 - Elis yayınları Ankara 2005Kitabı okudu
Dolayısıyla kötü bir eylemin kaynağı akıldadır, zamanda değil, diğer bir deyişle, onun
başlangıcı insan türünde bulunmaktadır. Ancak kötülüğün akıldaki kaynağı bizim için bilinemez kalıyor. Kant’ın bu noktada
söylediği, insan doğasındaki kötünün saf bir kötülük olmadığıdır.
Böylece, insanın iyi veya kötü olup olmadığına dair ayrım, onun
maksimi olarak kabul ettiği güdülerin ayrımında değil (onların içeriğine göre değil), tersine sıralanmasında (onların biçiminde) bulunur; kişi her birini diğerinin koşulu yapar. Bunun sonucu olarak insan (en iyisi bile) ancak, eğer maksimi olarak kabul ettiği güdülerin ahlâki düzenini tersine çevirirse kötü olur.
Sayfa 75 - Elis yayınları Ankara 2005Kitabı okudu
Gerçekten de görüyoruz kİ, eğitilmiş, yetiştirilmiş bir akıl, yaşamın ve mutluluğun tadını çıkarmak için ne denli çok uğraşırsa uğraşsın, insan gerçek hoşnutluktan (mutluluktan) da o denli uzaklaşmaktadır; bu nedenle de çok kimsede, özellikle de aklı kullanmada en çok deneyimi olanlarda, eğer bunu yeterince ve açıkça söyleyecek denli
içtenlikli iseler, belirli bir misaloji (akla karşı bir düşmanlık) yani bir
nefret doğar.
Sayfa 51 - Elis yayınları Ankara 2005Kitabı okudu
Akıl kavramı Kant tarafından iki farklı tarzda kullanılır; ya yüksek bilgi yetisinin tümü olarak (geniş anlamında) ya da “anlama (yetisinin) kurallarım ilkeler altında birleştirme yetisi” olarak (dar anlamında, özellikle “diyalektik'te). Buna karşın anlama yetisi, “kurallar aracılığıyla görünüşlerin birliği yetisidir.
(KrV, B 359). Akıl sürekli olarak koşulsuzu araştırır. Koşulsuz
olan, aklın kavramsal bilgiyi en yüksek birliğe eriştirmek için
aradığı şeydir. Ama bu birlik İlkin, kendisi koşulsuz olan bir koşul sayesinde gerçekleşebilir ki, bu da koşulsuz olanın, bir başka deyişle, düşüncenin bütün nesnelerinin koşullarının mutlak birliği anlamına gelir.
Sayfa 33 - Elis yayınları Ankara 2005Kitabı okudu
Deneysel yanılsamalar yanlış yargılara varmamıza neden olan, ama konu veya nesnenin daha yalandan ve ayrıntılı olarak gözlemlenmesi sonucunda ortadan kaldırılabilen
yanılsamalardır. Temelde duyular bizi asla yanıltmazlar, çünkü
onlar hiçbir zaman yargıda bulunmazlar; bu yüzden yanılsamanuı nedeni yalnızca yargılarda aranmalıdır. Demek ki deneysel
yanılsama yargı yetisinin doğru kullanımıyla her zaman ortadan kaldırılabilir.
Sayfa 31 - Elis yayınları Ankara 2005Kitabı okudu
Genel olarak diyalektik, tümün (totalite) ve gerçeğin bilgisi
olarak alındığında olumludur, buna karşın o çelişki amacıyla çelişkiyi araştırır ve kabullenirse (eristik) veya çelişik olan ihtimallerden birini ya da diğerini haklılaştırmaya çalışıp, kesin bir sonuca varmaktan kaçınır ve bunu yarar düşüncesine bağlamaya
kalkarsa olumsuzdur (sofistik).
Sayfa 14 - Elis yayınları Ankara 2005Kitabı okudu