Başka birinin güçlenmesine neden olan biri, kendi sonunu hazırlar; bunun için ustalığını ya da gücünü kullanmak zorunda olduğu için her ikisi de güçlenende bir güvensizliğe ve telaşa neden olur.
Başka birinin kendisinden daha güçlü olmasını sağlayan biri kendi felaketine davetiye çıkarır; karşısındakini güçlendirmek için kendi gücünü harcadığından, yardımcı olduğu güç karşısına çıktığında telaşa düşer.
Romalılar günümüzün gözde atasözlerinden olan "Sen kendini her şeyin ilacı olan zamana bırak" sözüne uymadılar. Onlar kendi bilgilerine ve öngörülerine inanıyorlardı, çünkü zaman iyiliği getirdiği kadar kötülüğü de getirir.