Psikoloji
Fulya TaşçevirenSözler ve Alıntılar
– Rüzgâr nasıl oluşur?
– Ağaçlar.
– Nereden biliyorsun?
– Onları kollarını sallarken gördüm.
– Bu nasıl rüzgâr oluşturuyor?
– (Ellerini sallayarak) İşte böyle. Ama onların kolları daha uzun… Hem daha çok ağaç var.
Ne demiş Piaget…
• Zekâ, bireyin çevreye uyum sağlayabilme yeteneğidir.
• Bilgiye giden yol sonsuzdur.
– Hüseyin o yanındaki kim?
– Kim, hangi yanımdaki?
– Şu, sağ yanındaki.
– Süleyman Abiyi mi diyorsun?
– Ne Süleyman Abisi, şu sarışını diyorum.
– Ha, o zaman Süleyman Abi olamaz. O tek kaş ve neredeyse siyahî dediğimiz bir abimiz. Kim o zaman?
– Şu sağ kolunu omzuna attığın sarışını diyorum Hüseyin.
– Ne, sağ kol mu? Benim sağ kolum üç sene önce bir trafik kazasında koptu ya Neriman. Ama doğru, sen o günden beri kendine gelemedin.
– Hangi kaza Hüseyin?
– Hüseyin mi? O da kim? Ablacığım sen otur dinlen istersen, yoruldun di mi bayram alışverişinde?
– Bayram mı? Bugün bayram mı?
– Ah kıyamam abim benim.
– Abi mi? Noluyor, ben kimim?
– Korkma amca, ben şimdi bir taksi çağırıp seni evine yollarım. Amca, amca! Bayıldın mı? Kendine gel!
– Oh neyse atlattık sevgilim, ben şimdi hanımı eve götüreyim, evde halüsinasyondu falan diye bağlarım, yarın görüşürüz.
Gibi…
Yağmurlu bir günde evine dönmek için otobüs durağında on beş dakika bekleyen kişi, daha sonra “Bu kadar bekledim…” zihniyetiyle önünden geçen bir taksiye binmeyebilir. Yani bir bakıma burada insanın kendi kendini iknası söz konusudur.
• Başarısızlık yol göstericidir. İyi düşünen bir insan başarısızlıklarından çok fazla şey öğrenebilir.
Mini fobi sözlüğü
agorafobi: Geniş alan ve açık yerde bulunma korkusu
ailurofobi: Kedi korkusu
akarafobi: Parazit, karınca, kurt ya da iğne gibi küçük nesne korkusu
aklofobi: Karanlık korkusu
akrofobi: Yükseklik korkusu
antropofobi: İnsanlar korkusu
arakibutirofobi: Yer fıstığı ezmesini yerken damağa yapışması korkusu
araknafobi: Örümcek korkusu
aviofobi: Uçuş korkusu
batofobi: Derinlik ya da yüksek binaların yanından geçme korkusu
filofobi: Âşık olma korkusu
fobifobi: Korkma korkusu
gametofobi: Evlilik korkusu
klostrofobi: Kapalı yerde bulunma korkusu
musofobi: Fare korkusu
nekrofobi: Aşırı bir ölüm veya ceset korkusu
ofidiyofobi: Yılan korkusu
okofobi: Taşıt korkusu
otofobi: Yalnız kalma korkusu
peladofobi: Kel insanlar ya da kelleşme korkusu
politikofobi: Politikacı korkusu (korkmamak mümkün mü?)
rantofobi: Her şeyden korkma
triskaidekefobi: 13 sayısı korkusu
venüstrafobi: Güzel kadın korkusu
Türk insanında çoğunlukla sosyal güdüler üstün gelir. Yabancı ülkelere baktığımızda ise genellikle fizyolojik güdülerin üstün geldiğini fark ederiz, özellikle Almanlarda bu durum daha belirgindir. Mesela:
Alman: Aç mısın?
Türk: Yok sağ ol, aç değilim.
Alman: Peki o zaman.
Derin bir açlık ve sessizlikte daha çok duyulan gurultu sesleri...
Ya da:
Türk: Açsındır, ben yemek hazırlayayım.
Diğer Türk: Yok sağ ol, aç değilim.
Türk: Valla olmaz, yiyeceksin!
Diğer Türk: Sağ ol, tokum.
Türk: Hayatta bırakmam, ye!
Diğer Türk: İnan tokum.
Türk: İnanmam, yiyeceksin.
Diğer Türk: Evden yiyip çıktım.
Türk: Evden çıkalı kaç saat oldu, ölümü öp bak, yemeden bırakmam.
Diğer Türk: Yahu bizim ev buraya iki dakika.
Türk: Yemin verdim yiyeceksin.
Diğer Türk: İyi yiyeyim bari bir parça.
Türk: Öyle bir parçayla olmaz, bak çoluk çocuğunun ölüsünü öp ki bir tabak daha.