Pusula
Mathias EnardEn Eski Pusula Sözleri ve Alıntıları
En Eski Pusula sözleri ve alıntılarını, en eski Pusula kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayat düğümler atar, hayat düğümler atar ve bunlar nadiren Assisili Francesco’nun kuşağındaki düğümlere benzer; birbirimizle karşılaşırız, birbirimizin peşinden koşarız, yıllarca, karanlıkta ve nihayet o elleri ellerimizin arasına aldığımıza inandığımızda, ölüm her şeyi bizden alır.
Sayfa 111 - Can
Beethoven’ın birkaç hafta sonra An die ferne Geliebte, Uzaktaki Sevgiliye başlıklı lied dizisini bestelediği sırada, sağlığının sebep olduğu ve onu dünyadan, sürgünden de kesin bir şekilde uzaklaştıran mesafeyi düşündüğünü hayal etmek hoşuma gidiyor ve uzmanların hummalı araştırmalarına rağmen o genç kadının kim olduğu halen bilinmiyorsa da finaldeki Nim sie him, denn, diese, Lieder dizesinden, sevdiğine yazdığı ezgileri artık kendi çalamayan ya da söyleyemeyen sanatçının tüm kederini kestirmek mümkün.
Sayfa 120 - Can
Hepimiz kendi duygularımıza kapılıp kendi sonatımızı bir başımıza, piyanonun akorunun bozulmuş olduğunun farkına varmadan icra ediyoruz: başkaları ne kadar yanlış sesler çıkarttığımızı duyuyor ve en iyi ihtimalle içten bir acıma, en kötü ihtimalle de çoğunlukla hiçbir şey istememiş, sormamış oldukları halde alınlarına leke çalan küçük düşüşümüzle karşı karşıya kalmaktan kaynaklanan berbat bir rahatsızlık hissediyorlar.
Sayfa 121
O hiç olmadığı kadar uzak, ferne Geliebte, ne mutlu ki siir yazmıyorum ve beste yapmayı bırakalı çok oldu.
Sayfa 121 - Can
Direniyorum ben, yıllardır direniyorum.
Sayfa 123 - Can
“Öyle kötü zamanlardayız ki kendi kendime konuşmaya karar verdim,” diyor o İspanyol denemeci, Gomez de la Serna ve onu anlıyorum.
Sayfa 124 - Can
Tinsel coşkunluklarımı nasıl yorumlamalı, konsere gittiğimde beni gözyaşlarına boğan o gücü mesela, ruhumun sanatın söze sığmaz boyutuyla temasa geçtiğini ve sonra da deneyimlemiş olduğu o cennet tadımlığına hüzünle yandığını hissettiğim o çok güçlü ve çok kısa anları?
Sayfa 130 - Can
“Hayat bazen uzundur,” der T.S Eliot, hayat çok uzun.
Sayfa 133 - Can
Turistlere yönelik bir ürüne dönüştürülmüş olan zavallı Franz artık kapitalizmin zaferine hizmet eden bir maskeden ibaret ve bu hakikat onu öyle üzüyordu ki Kafka, Doktor Freud’un komşusu sayesinde Maximlien Kafe’de, Vitivkirche’nin. Köşesinde zuhur etmişken, Praglının 1924’te öldüğü sanatoryumdan kalanları görmek için Klosterneburg’a gitmeyi istememişti.
Sayfa 134 - Can
Her şey bulanıklaşıveriyor: dünden hiçbir şey kalmadı, tek bir yüz bile. Bu çok ürkünç ve aynı zamanda çok da üzücü.
Sayfa 146 - Can