Pusula
Mathias EnardPusula Gönderileri
Pusula kitaplarını, Pusula sözleri ve alıntılarını, Pusula yazarlarını, Pusula yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Güzeli düşlemeden önce dehşetin en dibini görmek, onu baştan sona kat etmek gerekirdi.
Sayfa 54 - Can yayınları, Çeviri: Ebru Erbaş
Savaşı anlatan bir tablonun önünde dururken..
zırhlar önüne geçtikleri mermilerin izlerini taşıyordu, bıçaklar indirdikleri darbelerle aşınmıştı ve insan tüm bu atıl eşyanın yol açtığı ıstırabı, çevresine yaydığı ölümü, savaşın hengâmesi içinde yarılmış karınların, paramparça edilmiş bedenleri kolayca hayal edebiliyordu.
Sayfa 56 - Can yayınları, Çeviri: Ebru Erbaş
İstikbal, güzel bir sonbahar gününde Boğaziçi kadar parlaktı.
Sayfa 55 - Can yayınları, Çeviri: Ebru Erbaş
Sâdık Hidayet Kör Baykuş romanın girişi
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkla yiyen, kemiren yaralar.
Sayfa 13 - Can yayınları, Çeviri: Ebru Erbaş
Anadolu yakasının renkten renge bürünüşünü izlerken gemileri sayardım; bazen de Bağdat Caddesindeki kış ışıklarını görmek için vapura biner, Üsküdar'a ya da Kadıköy'e geçerdim ve buz tutmuş, gözlerimin feri sönmüş, ellerim ceplerimde, o pek ışıltılı alışveriş merkezlerinden birinden eldiven almadığıma hayıflanarak ve geceleyin Boğaz'ın ortasında sanki çok yakınmış gibi gözüken Kız Kulesi'ni bakışlarımla okşayarak dönerdim ki sonra da evde, nefes nefese tırmandığım üst katta bol demli, tavşan kanı, çok şekerli bir çay koyar, bir afyon piposu tüttürürdüm, bir fırt ve koltuğumda usulca daldığım uyku, arada bir Karadeniz'den inen tankerlerin sis düdükleriyle bölünürdü.
Sayfa 55Kitabı okudu
Kuzeyli ozanların şafak türkülerinden ve yaradılışın tüm gazellerinden beri, hep gelenin karşısında şaşarız, zamanın yanıtı, keder, merhamet ve ölüm; doğup duran gün; ışıkların Şark’ı, Doğu, pusulanın ve erguvanlar içindeki Baş Melek’in yönü, Dünyanın kederle ve aşkla damarlanmış mermeri karşısında şaşkınız, tan yerinde, haydi, utanmak yok, utanmak biteli çok oldu, bu kış şarkısını kopyalamak utanç verici değil, utanç verici değil, kendini bırakmak, duygulara.
Sayfa 465 - Can
Biliyor musun, sana hiç söylemediğim bir şey var.
Sayfa 463 - Can
“Dünyanın çektiği acıların evrensel ifadesi” olarak müzik, derdi Nietzsche.
Biz ne aşka ne de ölüme nailiz. Uyanıklık gerek bunun için, bilinç gerek. Biz ceset suyu üretmiyorsak da bizden çıkan her şey ıstırabın iksirinden ibaret.
Sayfa 462 - Can
Sadece can değil ölüm de bedenden çıkıyor. İkisi daima birlikte.
Sayfa 462 - Can
Bazen en uçlardaki şiddetten beklenmedik sonuçlar doğar; aşıkların birbirlerinin benliklerinde mutlak surette karışmasını, benliği ötekinden ayıran hendeği aşmasını sağlar. Ne hazindir ki aşk gerçekliğini ölümde kazanır.
Sayfa 459 - Can
Her şeyin sonu sessizlik. Her şey sessizlikte kapanır. Her şey orada söner ya da uykuya dalar.
Sayfa 459 - Can
Terk edişin saati bu, yalnızlığın ve can çekişmenin; gece hala sağlam duruyor, henüz kendini güne salmaya niyetli değil, ne de bedenim uykuya, gergin, sırtım sert, kollarım ağır, baldırıma bir kramp giriyor gibi oluyor, diyaframım sancıyor, uzanmalıyım, artık niye yatayım ki, şafak iki adım ötede.
Sayfa 448 - Can
Tüm güllerin tek bir gül, tüm yaşamların tek bir yaşam olduğuna, zamanın meddüzcezir ya da güneşin izlediği yol kadar yanıltıcı bir hareket olduğuna dair çok güçlü bir duyguya kapıldım. Bakış açısı meselesi.
Sayfa 440 - Can
Acıda kaybolmuş varlıklardan başka bir şey yok, her şeyin birbiriyle bağlantılı olduğu bir dünyanın, maddesiz bir dünyanın çok basit ve çok karmaşık bilincinden başka hiçbir şey yok. Senin tüm bunları keşfetmeni sağlamayı isterim ama herkesin yolu kendi namına yürüdüğünü — ya da yürümediğini biliyorum.
Sayfa 440 - Can
Aşk bizim ıstırabımızı dindirmediği gibi yekdiğerimizin acısını paylaşmamızı da sağlamaz. Aslında daima yalnızız.
Sayfa 437 - Can — Annemarie Schwarzenbach