Pusula - Kolezyum

384 syf.

· Kitabı okudu

7/10 puan verdi

·

19 saatte okudu

Pusula

Mislina, babasının da dahil olduğu örgütün annesini gözünün önünde öldürmesinden sonra babası tarafından intikam zehri ile büyütülür. Bir gün yolunu kaybetmiş bir haldeyken onu bulan bir çift mavi gözün ona verdiği pusula ile annesinin kaybının ardından ilk defa kalbinin tekrar attığını hisseder fakat bu huzur dolu günler sadece altı ay sürer. Aradan geçen yıllardan sonra Mislina artık eğitimini tamamlamış ve örgütün içine girmeye hazırdır. Hesaba katmadığı ve beklemediği şey ise yıllar önce ona verilen ve şu anda boynunda asılı olan pusulanın asıl sahibinin annesinin ölümüne sebep olan örgütün baş üyelerinden birisinin olmasıdır. Konusundan da anlayacağınız üzere kitap tam bir kaos kitabıydı. Arka kapağını okur okumaz kitaba karşı acayip yükseldim ve hemen okumak istedim. Evet kitabın konusu gayet güzeldi sadece özellikle ilk sayfalarda o kadar çok betimleme vardı ki kitabın içine tam anlamıyla giremedim. Son sayfalarda ya daha az betimleme vardı ya da olayların heyecanından onları bile gözüm görmedi. Kadın karakterimiz aslında gerçekten çok güçlü birisi ama ne zaman erkek karakterimiz olan Amir ile karşılaşsa ona olan zaafını belli etmesine sinir oldum. Erkek karakterimizin sürekli şiirsel konuşması boğmuştu ama olaylara karşı tepkisini felan gördükçe onun açısından neler olduğunu daha da merak ettim. Yan karakterlerimiz olan Ela ve Girayı çok sevdim umarım ikinci kitapta onlarla ilgili güzel gelişmeler okuruz. Son sayfaları dediğim gibi gerçekten çok heyecanlıydı ve kitabın bittiği yer aşırı merak uyandırıcı. Umarım devam kitabını çok beklemeyiz.

Pusula - KolezyumKader Arvas · Ephesus Yayınları · 2022203 okunma

Maide İleri

“Sen benim yeryüzüne gölgesi vuran cennetimsin, güzel kadın,”… “Sen Âdem’in cennetten kovulmak pahasına yediği o meyvesin.”

Reklam

Maide İleri

“Ben anneme benzemeyecek kadar babamın kızıyım. Çünkü aynaya baktığımda bir kadın değil düşmana doğrultulmuş bir namlu görüyorum.”

Maide İleri

“Zümrüt’ün nahifliğine layık görülen ruhun kimin için ışık saçıyor?”… “Ölümünü kabullenmek istemeyen kelebekler misali hangi ufka kanat çırpıyorsun?” … “Sana göre zulüm olan bu yere katlanma sebebini bulacağım. Ait olmadığın gökyüzünde yalnız uçmaya nefesin yetmez, kelebek.”

Maide İleri

“Kurdun bakışlarındaki yırtıcı da benim, atın yelesinde bulduğun huzur da. Senin kaçtığın da sığındığın da benim.”

Maide İleri

“Ellerini üzerimden çek. Ölümü tatmış bir insanı ölümle tehdit edemezsin!” … “Sen ölümü nefesiz kalmak zanneden bir aptalsın,”