Redd'ül - Muhtar (18 Cilt Takım)
İbn-i AbidinRedd'ül - Muhtar (18 Cilt Takım) Gönderileri
Redd'ül - Muhtar (18 Cilt Takım) kitaplarını, Redd'ül - Muhtar (18 Cilt Takım) sözleri ve alıntılarını, Redd'ül - Muhtar (18 Cilt Takım) yazarlarını, Redd'ül - Muhtar (18 Cilt Takım) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Dünya Sevgisi
“Bir mü'minin çocuğuna tevhid ve imânı öğretmesi nasıl lazımsa, cûd (cömertlik) ve ihsânı öğretmesi de lazımdır. Zirâ dünya sevgisi, bütün hataların başıdır."
İmam Maturidi
Ebû Hanîfe Hazretleri Kur'an-ı Kerimden sonra peygamberimizin (aleyhisselam)ın en büyük mucizelerinden biridir.
Erkeklerin başı açık namaz kılmaları, sünneti terk etmek anlamına geldiğinden tenzîhen mekrûhtur.
( 
Redd'ül - Muhtar (18 Cilt Takım) II, 407; Şürünbülâlî, Merâkı'l-felâh, s. 130)
«O eski de yeni idi; bu yeni dahi eskiyecektir!»
HASED : Nimetin bir kimseden gitmesini istemektir. Kendisine verilmesini isteyip istememek müsavîdir. Mecazen gıptaya da hased denilir. Gıpta, nimetin sahibinden gitmesini istemeden kendisine de bir mislinin verilmesini istemektir. Bu, hased gibi çirkin değildir. Hased netice itibariyle Allah'a itiraza varır. Onun içindir ki, Peygamber (S. A.V.)«Hasedden sakının! Çünkü hased ateşin odunu yediği gibi iyilikleri yer»buyurmuştur.
ESHÂB: Sâhib'in cem'idir. Sâhib arkadaş demektir. Eshâbın her birine sahâbîdenir. Hadîs uleması ile bazı usul-i fıkıh alimlerine göre sahâbî, müslümanolarak
Peygamber (S.A.V.) ile görüşen ve müslüman olarak ölen kimsedir.
Haram bir iş yapılırken Besmele çekmek haramdır.
Hatta Bezzâziye sahibi ile başkalarının beyanına göre haram olduğu katiyetle bilinen bir işin başında Besmele çeken kâfir olur.
Hamdele ise, namazda vâcib, hutbelerde, duadan önce ve yemekten sonra sünnettir. Sebebsiz olarak hamdele mubah, pis yerlerde mekrûh, haram yedikten sonra ise haramdır. Hatta Bezzâziye'de böylesinin küfründe ihtilâfedildiği bildirilmiştir.
Erkeklerin başı açık namaz kılmaları sünneti terk etmek anlamına geldiğinden tenzîhen mekruhtur.
(Redd'ül - Muhtar (18 Cilt Takım) II, 407; Şürünbülâlî, Merâkı’l-felâh, s. 130).