Reggio Emillia Yöntemiyle Harika Çocuk Yetiştirmek
Louise Boyd CadwellEn Beğenilen Reggio Emillia Yöntemiyle Harika Çocuk Yetiştirmek Gönderileri
En Beğenilen Reggio Emillia Yöntemiyle Harika Çocuk Yetiştirmek kitaplarını, en beğenilen Reggio Emillia Yöntemiyle Harika Çocuk Yetiştirmek sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Reggio Emillia Yöntemiyle Harika Çocuk Yetiştirmek yazarlarını, en beğenilen Reggio Emillia Yöntemiyle Harika Çocuk Yetiştirmek yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Çocuklar soyut düşünme yeteneğine sahip olmadıklarından gerçekçi açıklamalar onlar için çoğu zaman bir şey ifade etmez. Çocuğa bilimsel olarak doğru cevaplar veren yetişkin, bir şeyleri netleştirdiğini düşünürken aslında çocuğun kafasını kanştırır ve çocuk kendini bertaraf edilmiş hisseder... Çocuk cevabı kabul etse bile doğru soruyu sorup sormadığından şüphe duymaya başlar.”
“Heinz Werner'in (1948) eseri çocukların, sanatçıların ve şairlerin dünyayı fizyonomik gördügünü ortaya koyar, yani bir seyi "hissettikleri" şekliyle deneyimlerler. Başka bir deyişle, onlar için, dünyanın kendisini bizzat hisler oluşturur. Örneğin, sivri uçlu bir nesne çocuk için "acımasız" olabilir, devrilmiş bir bardak “üzgün" ya da "yorgun" olabilir, sisli bir gün bir şeyler "fisıldıyor" olabilir. Bu bakış açısı çocuğa metafor kullanma, algıyı ve dili kişileştirme yeteneği verir.”
“Eser, gerçeğin taklidi değil, eser sahibi ile gerçekliğin ortak ürünüdür. Bu ortak ürün ancak deneyim, hayal gücü, tasarım eğitimi, anılar ve sanatçının ya da yazarın duyguları ile ortaya konur.”
“Çocuklara çevrelerindeki ekolojik ağın bir parçası olduklarını göstermenin en iyi yolu, bir şeyi dalından koparıp yemelerini sağlamaktır. Yiyecekleri yalnızca süpermarketlerde görürlerse yediklerinin kaynağının oralar olduğunu sanırlar. Gidip (kırlar da) beraber yiyebileceğiniz bir şeyler toplayın. Ya da çocuklarınizi dışarı çıkarıp (kendi başlarına kırlardan yemişler) karahindiba toplamalarına müsaade edin.”
“Çocuklar... Ipuçlarını birleştirme, “eksik" açıklamaların yerine hipotezler geliştirme ve gerçeği yeniden inşa etme yeteneğinin bahşedildiği dedektiflerdir. En baştan itibaren öğrenmeye duydukları merak, basit ve soyutlanmış şeyleri reddeder. Bunun yerine karmaşık durumlarla ilgili ilişkileri ve farklı yönleri ortaya çıkarmayı severler, ... benzetmeler yapar, metaforlar kullanır, insanı merkeze alan, mantıklı çıkarımlarda bulunurlar.”
“Çocuğunuz size “Ay nerededir?" diye sorduğunda ona bilimsel cevaplar vermeyin. Ona, “Bu konuda sen ne düşünüyorsun?” diye sorun. Çocuğunuz bu cevabı, “Sen kendin de düşünebilir, bu soruya yorum getirebilirsin ve fikirlerin benim için önemli" şeklinde anlayacaktır. Bundan sonra onunla beraber cevaplar arayabilir, çocuğunuzun merakını, cevap ararken yaşadığı zahmeti, kısaca her şeyini paylaşabilirsiniz. Önemli olan cevaplar değil, süreçtir; yani birlikte cevap aramanızdır.”
“Çocuklar için dış dünyadaki imgeler, kahramanlarıyla bütünleştikleri bir kitabın sayfaları gibidir; hatıraları inceden inceye işleyen nakkaşlar gibidirler, Imgeler ne kadar güçlüyse hafızada o kadar kalıcı olurlar.”
“Şayet sözcükleri, çıkardıkları sesleri, ağzımızda bıraktikları hissi, içlerinde barındırdıkları çeşitli anlam ve gizemleri, kurdukları metaforları, dillendirdikleri hikâyeleri ve söyledikleri sırları sevmeyi öğrenirsek yeryüzündeki materyalleri kullandığımıza benzer bir şekilde, onları da dünyayla ve birbirimizle ilişki kurmak, kendimiz için bir bağlam oluşturmak için kullanırız.”
*Kesinlikle*
“Eğer şehirde büyümüşsek tabiata dair hatırladığımız şeyler büyük olasılıkla fasulyenin islak pamuğun içerisinde filizlenmesi yahut balkonda büyüyen sardunyalardır. Çoğumuz için tabiatla olan ilişkimiz bu tarz dene yimlerin ötesine geçmez. Bu şiddetli bilgi yoksunluğu, dünyalarımızı fakirleştirir.”
83
*Büyüdükçe ne çok şeyi önemsizleştiriyoruz*
“Ağaç kabuğu çocuklar için her zaman büyüleyicidir. Belki de onlara etkileyici gelen ağaçların devasa boylarıdır. Ağaç kabuğu eşsiz güzellikte renkleri içinde barındırıyor.”