Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

En Eski Resul Sözleri ve Alıntıları

En Eski Resul sözleri ve alıntılarını, en eski Resul kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ama artık yorgunluğum öyle yoğunlaştı ki, üstesinden gelemeyeceğimi sanıyorum.
; artık hayatım hep dinleniş olsun. Çünkü yeter!
Reklam
Her ağaç bir yerini bulmuşluktur. Bir ağacın yerini terk ettiği, bırakıp gittiği görülmemiştir. Ondaki o kendinden emin olmak duygusunu gıpta ediyorum.
Hiç yürümemiş insan olamaz. Hiç izi olmayan insan olamaz demektir bu; insan ayak izlerinden kurtulamaz.
Acı: Acı çeken beden değil sanki, bu arsız bu her şeye karışan her şeyi karıştıran becerebilirmiş gibi her şeyi anlamaya çalışan bilinç. Gövdeden kurtulmak mümkün, bilinçten kurtulmak değil. Beden durdurulabiliyor. Kalp hariç, o hariç.
, ya da hiç düşünmeden yaşamalı. Hiç tartışmadan bilmeden ölçmeden yaşamalı. Bir beden olarak. O zaman acı da olmayacak. Sadece yaşamak olacak.
Reklam
Acıyı duyan gövdeyse bile acı çeken bilinç; ondan kurtulmalı. Bilinci işe karıştırmamalı ya da eğer bilinci susturamıyorsak gövdenin yaşaması bastırılmalı; salt bilinç olarak kalmalı. Bilinç bedenden beden bilinçten haberli olduğu sürece birbirleri hakkında bildikleri düşündükleri eleştirebildikleri doğru buldukları yanlış buldukları değişmek ve değiştirmek istedikleri dışladıkları ve benimsedikleri olduğu sürece yaşamak zor.
Sözcükler Resul'e ulaşmadan havada bozuluyor, dağılıyor, hecelere, harflere, vurgulara, tonlamalara bölünüyor; düzensizlik içinde seslerden oluşan bulamaç boca ediliyor üstüne; sesler yığın halinde akıyorlar kulaklarından içeri. Bu üstüne ses boşaltan ağzın vızıltılarından bıkktın Resul...
Beni öfkeyle arzulayan, isteyen bu varlık karşısında kaybolmanın o sınırsız gücüyle donanmalıyım. Böylece o kadar çok yerde olabilir olurum ki, gerçekte nerede olduğum asla anlaşılmaz. Ve aslında beni bulmak için bakılması gereken o sınırsız sayıda yere bölünmüş olurum; sınırsız sayıda varlığım düşüncesi, sınırsız sayıda yokluğum demektir.
Kendi yokluğuma bakarak ürperiyorum. Kendim düşüncesini her boş yere bölerek kendimi çoğaltıyor ya da bana bunun yapılmasına rıza gösteriyor ve bu yoldan kendimi ele geçmez görünmez görülmez kılıyorum; öte yandan böyle çoğaldıkça benliğimden uzaklaşıyorum. Ben böyle böyle boşaldıkça bu boşluğa beni arayan, beni isteyen herkes kafasında istediklerinden ibaret bir ben, bir yapma şey koyuyoru, benim yerime artık o kendi istediği şeyi ister oluyor. Sanki yokluğumla çoğaldıkça içim boşalıyor, yok oluyorum.
320 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.