Rima’ya Mektup
Yusef MasadowEn Eski Rima’ya Mektup Sözleri ve Alıntıları
En Eski Rima’ya Mektup sözleri ve alıntılarını, en eski Rima’ya Mektup kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Seni tanıdığım kadar seviyorum,
Tanımadığım kadar güveniyorum...
Aşk bu sözle gelmez,gönlünü akla ;
Sırrını sakla da ,sahip çık nazarında !
Bilmezsen ,sonu kıyamet..
Aşk bize yakışır Gül'ün
Adım adına yakışır ;
Kavuşmak ikimize...
Bu yolculuk ,bir şiirin hecesi'nedir ;
Bir Şair'in heybe'sine...
Ne çıkarsa bahtıma,körlemesine !
Yolculuk benim işim ,yol olmak senin ;
Susamak benim işim ,susmak senin...
Aşka aşık olmaksa hepten benim !
Duygular bendendi ya sevdim de geldim ;
Bir örtse de dövüldüm de geldim...
Ahh , adın batsın ; umurumdasın !!
Sayfa 116 - Karina yayıneviKitabı okudu
El hüner
Adı Yusuf ;
Gür avazlı yarenidir adalet ..!
Adın adıma benzer ,
Katıksız şiirim..
Dem'inde kaybolup da
Sırra ereyim...
Ey kuyunun dil'i !
Yusuf'tan , ben aldım eli...
Kelamın susmasın ,
Dedim ;
Sustum...
Sayfa 248 - Karina yayıneviKitabı okudu
Rima'ya Mektup
Merhaba Rima, ben’im…
Hayatın benden çalamadığı sağır ve lal düşler biriktirdim, Saklı Bahçe’mde…Sana anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki, nereden başlayacağımı bilemedim…Kırk yıllık bir ömür, kırk yıllık anılar, kırk yıllık bir öykü…
Bir ömrü nasıl anlatabilirim diye düşünürken, bir mektup yazmak düştü aklıma. Bir filmde görmüştüm; sararmış kâğıtların üzerinde yüzlerce aşk nağmesi ve titreyen elleriyle güzel bir kadın… Bereketli gözyaşları, solmuş anıların üzerine yağmur gibi yağarken, yeniden dirilip ölümsüzleşen bir aşk belgesi… Bir mektup ! Şimdi yazdığımı okurken yüzünde beliren tebessümü görüyorum. Bu devirde mektup mu kaldı diyorsun; gülme ne olursun!!
Yalnızca, oku…
Okuyacağın bil ki sıradan bir aşk mektubu değil. Kırk yıllık bir ömür, kırk yıl süren bir yolculuk zamanda… İşte bu benim hikâyem… İçinde biraz ben, biraz sen. Mavi bilyelerimle başlayan ve Sende son bulan; yakıp har’layan bir serüven…
Dinle Rima, başlıyorum hikâyemi anlatmaya…
Haa unutmadan;
Mektubuma başlamadan evvel, gözlerinden öperim…
// Yusef Masadow //
Karina yayınevi
Dünya hepimizindi, yaşadıklarınız benim… Dünya sertti, başını vurduklarım benim! Dünya ağırdı, kaldıramadıklarım benim! Dünya katıydı, taviz verdiklerim benim! Dünya Kader’di, her ne yaşadıysam o kaderde; benim eserimdi… Dünya belaydı, göz göre göre başıma sardıklarıma müptela; davet eden bendim…
Kendimle yüzleştim. Yüzleşemediklerim arasında kararsız, solgun ve yarım kaldım. En çok da, doymadan eksik bırakıldım… Belki hiç kimse hayallerini yaşamıyordu, ama ben bunu hak ettiğimi düşünüyordum...
Mavi bilyelerimi saymayalı ne kadar zaman oldu bilmiyorum… Kırklı yaşlara geldim çoktan. Gölgelere tok, gün/eşe aç bir yokluğun yoksuluyum ben… Çok geç kaldım! Çok geç kaldı! Kimdim kim oldum..? Hikaye oldum, sevilmedim; zaten hiç hikaye anlatan da olmadı bana..!