...CAHİT SITKI, o ünlü şiirinde 'otuz beş yaş' ı yolun yarısı ilân eder. Ama en başta kendi ölümü, 'yetmiş yaş' ın hiç kimse için garanti olmadığının delilidir. Kimi insan doğduğu gün ölür, kimi Cahit Sıtkı gibi ellisine varmadan, kimi yüzünü geçtikten sonra..
Öte yanda ise, insanın iç dünyasındaki sevgi, korku, ayrılık, kavuşma, sonsuzluk arzusu, bir sığınak arayışı, dayanacağı bir merci arayışı gibi binlerce özellik de insani bir Yaratıcının varlığına götürmektedir.
Said nursi, hep talebe kalmış, hep 'arayan' insan olmuştur. Bulduğu her hakikate şükretmiş, ama hakikati onunla sınırlama veya onunla yetinme hatasına düşmemiştir.