En Eski Ritsos Gönderileri
En Eski Ritsos kitaplarını, en eski Ritsos sözleri ve alıntılarını, en eski Ritsos yazarlarını, en eski Ritsos yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir dize yazıyorum, dünyayı yazıyorum; ben varım; dünya var
Bir ırmak akıyor serçe parmağımın ucundan,
ilk gerçek oluyor bu arılık, bu benim son dileğim.
Sayfa 13
Gece. Hiç ses yok. Yalnız kükremesi boşluğun
ve saydam belirsiz ayın ışığı hala bir biçim almadan duran ve o kadını inciten.
...
Ve rastgele bir gelincik, bir sarı zambak bulursa,
onları da toplayacak,
kendisinin bir parçasıymış gibi
gövdesine yapıştıracaktı -
böyleydi, delik deşik,
görülmemiş bir şekilde çiçek açıyordu işte.
vakit geç.
ölüm geri çeviriyor beni.
hayat istemiyor.
ben şimdi nereye gidebilirim ki?
vakit geç.
ölüm geri çeviriyor beni.
hayat istemiyor.
ben şimdi nereye gidebilirim ki?
elimin dokunduğu şeylere dokunacaksın,
parmak izlerimiz karışacak birbirine.
sessiz gece. sessiz. ve sen vazgeçtin
beklemekten. neredeyse dingindi her yer.
birden, orada olmayan kişinin o canlı
dokunuşunu duydun yüzünde. gelecek.
sonra kendi kendine çarpan pancurların sesi.
işte rüzgâr da çıktı. ve biraz ötede,
kendi sesinde boğuluyordu deniz.
ılıman bir ülke var gölgesinde
kirpiklerinin.
beş uçlu bir yıldızla gizliyor bir tutam beyaz saçı,
ve en güzel kimliğini yadsıması kadar güzel kendisi.
"eğer şiir bağışlanma değilse," diyor kendi kendine
"o zaman başka hiçbir yerden medet ummamalı."