Büyüklerden biri şöyle demiştir: İnsan tabiî yaratılışı itibariyle iyi ve temizdir. Nefs-i nâtıkası itibariyle de yaratılan her özelliği kendi başına kaldıkça böylece tertemizdir. Karşı gelme, ancak insan nefsinin diğer özellikleriyle bir araya gelmesi sebebiyle olmaktadır. İnsan elinde tutmayı seven bir tabîatta yaratılmıştır. Çünkü aslı, kuruluk ve tutma özelliği olan topraktır. Dolayısıyla da kendisine ve başkasına âid olan malın gitmesine râzı olmaz, cimrilik eder ve başkasına cimriliği emreder.