Sabahattin Ali'yi Ben Öldürdüm
Gökçer TahincioğluSabahattin Ali'yi Ben Öldürdüm Sözleri ve Alıntıları
Sabahattin Ali'yi Ben Öldürdüm sözleri ve alıntılarını, Sabahattin Ali'yi Ben Öldürdüm kitap alıntılarını, Sabahattin Ali'yi Ben Öldürdüm en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sevgilime göre birine sevdiğini söylemek zaten bir aile kurmak demekti. Evlenmek, birlikte yaşamak değildi akit. Sevmek bir akitti. Birbirini iyileştirmeye, hep sadık kalmaya, hep yanında olmaya söz veriyordun böylece. Söylediği gibi olsun istiyordu. Benim de o yola girmemi istiyordu. Aşk istiyordu, ölümsüz bir aşk. Önce kendini, sonra birbirini doğurduğun kutsal bir aşk. Ve inanıyordu bu aşka. Tüm bunları öğrendikten sonra sevgilime onu sevdiğimi hiç söylemedim. Bütün bunları bilmesem kolayca söyleyebilirdim. Kaç kadına söylemiştim zaten. Benden bunu hiç duymadı...
Sayfa 123
Bazen sadece haberdar olmak bile az şey değildir.
Kaçan kovalanır oyunu değil hayat.
Birilerini yanınızdayken, o an orada dururken
sevmeye çalışın bence...
Sayfa 137
Koluma girilmesini hep nasıl severdim bilirsin. O kollara öyle girdigini, yürüdüğünüzü düşündüm. Herkesi insanlaştıran biri vardır sevgilim, karşılaşmamış olsa bile dünyada mutlaka öyle biri vardır. Ben, saçlarıma dokunup sakin olmamı söyleyen o insana rastladığımı geç fark ettiğimi ama onu anladığımı bilmeni istedim.
Ve kendimle ilgili hakikat şu ki ben, içeriye aldığım herkesi karanlığa mahkûm eden bir korku tüneliydim ve dahası aslında aşkım ya da tutkumla korkutucu bile değildim.
Sevilmeyi, hepsi tarafından sevilmeyi, hiç sevmesem bile sevilmeyi isteyen karanlık bir boşluktum ben. O derin vadiyi doldurabilmek için ırmaklar, ormanlar, göller aradım. Ortasına bir lunapark kondurabilirsem iyileşirim sandım.
Gerçekten âşık olduğuma şimdi emin olabildiğim tek kadının bana olan o hayran bakışlarını da böyle kaybettim. Kaybetmek kelimesinin içini hayatla dolduranlar, bunun da anlamını bilir.
Bir bakışı kaybetmek kendi boşluğuna yeniden düşmek gibidir...
Sayfa 87
...
" Gerçek bir firar teşebbüsü, alıp başını gitmeyi değil,
içine dönmeyi,
kaçmaya çalıştığın şeyle yüzleşmeyi gerektiriyor! "
Sayfa 138
Anlıyorum şimdi. Kargaların tövbesi yalancıdır. Karşıdaki yaralandığında, o yaralandığı için değil, onun yaralanmasından dolayı kaybettikleri için
üzülür karga.
Vazgeçişi, kendi canının yanmasını engelleme çabasından ibarettir.
Bir karga tövbesiydi benim o zamanlar yaşadığım.
Sayfa 94
Sana "mutlu ol" diyebilmek çok zor sevgilim.
Doğrusu şu ki benimle mutlu olmanı isterdim.
İsterdim ki başka bir iklimde buluşmuş olalım, yollar böyle engebeli, hava böyle gri olmasın. Vardı elbet benim de çocukluğumu unutmadığım vakitler. Aşka inandığım, filmlerdeki gibi olur sandığım, aklın ve gözlerin, kalple birlikte hep aynı kişide kalır bildiğim zamanlar. Kendimi sana elimden alınanlarla açıklayacak değilim yine.
Bundan vazgeçtim. İnanmazsın, enkazdan, çamurdan, kirden bile vazgeçtim.
Bir senden geçmemişim. Ama hep senden geçmiş gibi hissettirdim. Şimdi...
Sayfa 178
Peşime düştü takipler,
Boynumu bekliyor ipler,
Zeybekler seni ayıplar,
Yürü yağız atım, yürü...
Sabahattin Ali
Sayfa 125
Kıyamadığım
Evde kapanıp kaldın mı?
Seyrana çıkıp güldün mü?
Başkalarının oldun mu?
"Benimsin" diyemediğim..."
Sabahattin Ali
Beş, dört, üç...
Silmeye çalıştığınız görüntülerin aniden ortaya çıkmak gibi bir alışkanlığı var. Keder, tene yapışan, yok olduğunu düşündüğünüzde başını yeniden uzatan bir kansere benzer.
Sayfa 11