Sabırsızlık Zamanı 2 sözleri ve alıntılarını, Sabırsızlık Zamanı 2 kitap alıntılarını, Sabırsızlık Zamanı 2 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
En korkunç olan ölümümüz değil... Hepimiz yokolacağımızı biliyoruz, dedi Sonya, ama bu tür bir değişme... Kelebeğin tırtıla dönüşmesi akıl almaz bir şey.
Şunu unutma arkadaş aydınların arasında, işçilerin arasındakilerden daha çok hain vardır. Okumuşların kemikleri incedir, kırılıverir. Bizim kemiklerimizse, kösele gibidir, eğilir ama kırılmaz!
Kalabalık, sessizce, garip bir biçimde adım adım ilerliyordu. Başlarının üzerinde palmiye dalları ve defneden taçlar dalgalanıyordu. Neydi bu? Cenaze mi? Evet ya, elbette! Sonra, Andrey birdenbire Dostoyevski'nin öldüğünü hatırladı.
Andrey, Sonya ile birlikte rıhtım boyunca dolaşıyordu.
Senden artık hiç aynlmayacağım dedi genç kız.
Eleleydiler. Böyle Sonya'yı etiyle kemiğiyle yanında hissetmek, elinden tutmak garip geliyordu Andrey'e. Oysaki daha o gün öğlene kadar birbirlerini ne zaman tekrar göreceklerini bilmiyorlardı.
Şimdi, bu odada onların ne geçmişi, ne geleceği, ne umudu, ne de şafağı olan aşkları egemendi. Gökten inen karlar gibi saf ve temiz sevgileri, yine karlar gibi eriyip yokolmaya mahkumdu...