SabitFikir - Sayı 118 Gönderileri
SabitFikir - Sayı 118 kitaplarını, SabitFikir - Sayı 118 sözleri ve alıntılarını, SabitFikir - Sayı 118 yazarlarını, SabitFikir - Sayı 118 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gurbet
Sen Marmara'nın göl gibi durgun bir ucunda
Ben böyle atılmış gibi yurdun bir ucunda
Sen benden uzak ben sana hasret
Sarmış beni gurbet
Sarmış beni Mecnun diye zencir gibi dağlar...
Sayfa 46 - Faruk Nafiz ÇamlıbelKitabı okudu
"Sen Marmara'nın göl gibi durgun bir ucunda
Ben böyle atılmış gibi yurdun bir ucunda,
Sen benden uzak, ben sana hasret?
Sarmış beni gurbet,
Sarmış beni Mecnun diye zincir gibi dağlar"
Faruk Nafiz Çamlıbel
Sayfa 46 - Turkuvaz YayıncılıkKitabı okudu
Öz türkçeleştirmeye dair
Yetiştirme, terbiye, tahsil, tedris, talim.. Hepsinin yerine eğitim demişiz. Dilde var olan birçok detay yok olmuş, yakın anlamlı kelimeler aynı kelime ile ifade edilir olmuş.
Sayfa 44 - D. Mehmet DOĞANKitabı okudu
Oğuz Atay'ın yazarları
İnsanı yalnız bırakanların dünyasında böyle yazarlara (Dostoyevski,Kafka, Nabokov, Grass, Joyce, Stendal...) da tutunamazsak, sonumuz ne olur?
Sayfa 32 - Oğuz AtayKitabı okudu
"Meşakkatin adın murat koymuşlar, ne alanı gördüm ne murat gördüm."
Sayfa 16 - AŞIK VEYSELKitabı okudu
" Beauvoir toplumun genç kızlara empoze ettiği kendini kontrol duygusunun kendiliğindenliğini yine öldürdüğünü söyleyerek kendilik sınırına yaklaşmak isteyen kadınları böyle ikaz ediyordu: 'Kurtuluşu bir başkasında görmek, yıkılmanın en güvenli yoludur'. Şifayı başkasından ummak daha da derinden yaralanmanın en acı verici yolu değil midir? "
Sayfa 39Kitabı okudu
Şermin Yaşar Röportajından
Aşık Veysel,
“Meşakkatin adın murad koymuşlar,
Ne alanı gördüm ne murad gördüm.” der.
Aslında murada ulaşmak, gülebilmek Veysel’in işaret ettiği paradoksun yani muammanın resmidir. O muamma asla gülmeyi başarabilme garantisi vermez. Zaten güzel olan muammanın gölgesinde gülmeyi başarabilmek diye düşünüyorum.
Sayfa 16 - Erdem ÖZTOP
Niçin Anlatır ki İnsan?
Hikâyeler hiç bitmeyecek anlaşılan. Bizim o hikâyelere ve anlatıcılarına olan ihtiyacımız da.
O zaman yaşasın kitaplar, yaşasın masallar, yaşasın öyküler, şiirler, romanlar, şairler, öykücüler, romancılar, anlatıcılar...
Yaşasın Homo Narrans!
Sayfa 42 - Doğukan İşler