Şahbaz'ın Harikulâde Yılı 1979
Mine SöğütSözler ve Alıntılar
Beni Tanrı unuttu. Yaşam unuttu. Sıkı tutunamadım. Tam olarak da bırakamadım.
Sayfa 91
Kutsal kitaplar her şeyin cevabını verir, bir bu sorunun cevabında susarlar. “Neden?” sorusu Tanrıya sorulmayacak tek sorudur. Tanrı evreni neden yarattı?
Bu soruya en yakın cevap, “Kendini görmek için” olabilir. Peki Tanrı kendini görmek için yarattığı evrende gördüklerinden memnun mudur?
Sayfa 137
Bir son var mı… bilmiyorum… bazen bir sona şiddetle ihtiyaç duyuyor insan.
Sayfa 101
Kendine bile acımayan insan, bizzat acı kesilir. Dokunamazsınız. Soluğunun keskin buzu sanmayın ki sadece sizin kalbinizi deler. Kendi kalbini de delik deşik eder.
Sayfa 127
Aslında hayat yaşanan değil, kanılan bir maceradır. Varoluş başlı başına bir kandırmacadır.
Sayfa 187
İnsan bir hedefi olmadan varlığını hissedemez. İnsana varlığını hissettiren hedefidir. Hiçbir yere gitmeyen, hiçbir şey yapmayan insan bile hiçliği hedeflediği için varlığıyla barışıktır. Hedefini ıskalayan insansa varlığıyla her daim kavgalı.
Sayfa 172
"Hayat böyle bir şeydir. Gerçeğin nerede başlayıp nerede bittiğini, rastlantıların neye hizmet ettigi hiçbir zaman çözülemez bir bilmece. Yaşamak da hayat labirentinde kaybolma yarışı. Çıkışı bulan ölecek..."