Ahmed Günbay'ın kaleminden mükemmel bir eser daha...
Çocukluk zamanlarının toz pembeliğinde, nergis çiçekleriyle süslenmiş bir sevdanın, Can'ın ve Nergis'in öyküsü..
Zamanlar ardından tekrar buluşan iki kalp, dostluk ve ihanet, tutulmayan sözler, ve sahibini arayan mektuplar...
°Çocukken mi daha sahiciydi duygular yoksa yetişkinler duyguları mı kuruttular ?
Gerçek aşkın, sadakatin, en mahrem duyguların ustalıkla anlatıldığı bu eser gençlere ilham kaynağı olacak ve onlara sevginin sorumluluğunu, sadakatin, güvenin gerekliliğini öğretecek.
Sahibini arayan her mektupta sevdanın yakıcılığını, her bekleyişte umudun biraz daha söndüğünü, fotoğrafların konuştuğunu görecekler.
Zamana meydan okuyan bir sevdada zamanın durduğunu bilecekler...
Nergis ve Can... İki genç aşık,
Kavuşacaklar mı, yitecekler mi ?
Birlikte göreceğiz.
•Alıntı•
Senden başkasından alırsam koku,
Kahreder kuşkunun en hafif şoku,
Dilersen yarayım kalbimi oku,
Rastlarsan bir ize, gönül utansın...
~Can~
