Beni aşırı geren ve rahatsız eden bir kitaptı. Sürekli takip edilme, arkadan iş çevirme, kendi çıkarını gözetme ve sosyal medyanın ne kadar zararlı olabileceğini, oradaki hayatların sadece bir yanılsama olduğunu anlatan bir kitaptı.
Kitaptaki hiçbir karakteri sevmedim, ve beni sürekli gerdikleri ve acımasızlıklarıyla şaşırttıkları için sinirliyim karakterlere. Gerçekten tek bir düzgün karakter olmaması üzücü. Daphne'ye çokça kızgınım çünkü evet anne olmaya hazır ve uygun bir aday değildi, bu yüzden bazı davranışlarının sebebini anlayabilirim fakat en sondaki olayı hiçbir şey bahane olamaz ve onu haklı çıkaramaz. Graham ise en nefret ettiğim tiplerden biri ve ailesiyle alakalı her şeyin suçlusu ve tetikleyicisi onu görüyorum. Autumn'u ise tam bir sapık gibiydi ve en sondaki olay çoğu hareketini açıklasa da yine de korkulacak biri. Ben ise kitapta anlatıldığı gibi lisede amerikan futbolu oynamış, zengin bir ailede büyümüş ve hayalindeki kızı bekleyen biri ve ona pek üzülemedim. Bence bu olayda en çok üzülecek kişiler gerçekten sadece çocuklar vardı.
Kitabın sonu gerçekten şaşırtıcıydı ve beklenmedikti. Aslında çok uygun bir sondu ve kitap boyunca yer yer ipucular verildi fakat kitap beni aşırı rahatsız ettiği için sadece çözüme kavuşmasını bekledim. Fakat gerçekten beğendiğim ve iyi ki okuduğum dediğim bir kitaptı (ne kadar rahatsız etse de :))
