Sanırım bir gün çocuklarım olursa ve eğer mutsuzlarsa onlara Çin'de insanların açlıktan öldüğünden ya da bunun gibi şeylerden hiç bahsetmeyeceğim, çünkü bu mutsuz olmalarını değiştirmeyecek. Ve başka birinin çok daha kötüsünü yaşamış olması senin başına gelenleri değiştirmiyor.
Ama doktorumun anlattığı alkolik babaları olan iki kardeşin hikâyesindeki gibi. Biri hiç içmeyen başarılı bir marangoz olmuş. Diğeri babası kadar kötü bir alkolik. İlkine neden içmediğini sorduklarında, içkinin babasına yaptıklarını gördükten sonra kendisini bu duruma asla sokmayacağına karar verdiğini söylemiş. Diğeriyse içmeyi babasının kucağında öğrendiğini belirtmiş. Yani sanırım olduğumuz kişi olmamamızın birçok sebebi var ve belki de bu sebeplerin çoğunu hiç bilemeyeceğiz. Ama nereden geldiğimizi seçemesek de nereye gidebileceğimizi seçebiliriz. Yine de bir şeyler yapabiliriz. Ve yaptıklarımızla ilgili iyi hissedebiliriz.
Bir arkadaşım olmaksızın daha ne kadar bir yerlere gitmeyi sürdürebilirim, bilmiyorum. Eskiden bunu kolaylıkla yapabiliyordim, ama bu bir arkadaşa sahip olmanın nasıl olduğunu bilmeden önceydi.
"Eğer bu gerçekten son mektubum olacaksa lütfen benimle ilgili işlerin iyi gideceğine inan ve iyi değillerse bile,yakında olacaklarına.Ben de senin için aynısına inanacağım."
Daima Sevgiler,
Charlie.
Sanırım bir gün çocuklarım olursa ve eğer mutsuzlarsa onlara Çin’de insanların açlıktan öldüğünden ya da bunun gibi şeylerden bahsetmeyeceğim, çünkü bu mutsuz olmalarını değiştirmeyecek. Ve başka birinin çok daha kötüyü yaşamış olması senin başına gelenleri değiştirmiyor.