Bu kitap 1000 kitapta yoktu. Söylemiştim eklemişler, sağolsunlar buradan teşekkür ediyorum.
Kitapta yaşananlar, Irak savaşında cephede yer alan ve yaşadıklarını birinci ağızdan aktaran ve sonrasında askerliği bırakan bir Amerikalının ağzından aktarılıyor.
Irak savaşına giden yazarın kendisi ve ona emanet edilen yaşı çok küçük olan bir diğer amerikalı asker ile savaşta yaşamış oldukları, olağanca gerçekliği ve tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriliyor.
Kendi adıma Irak'ta savaşı görmüş birisinin ağzından neler yaşandı, neler oldu öğrenmek istemiştim. O yüzden kitabı görür görmez aldım. Ancak şunu söyleyebilirim okuduktan sonra, savaş çok vahşi geçmiş ve gerisinde büyük travmalar bırakmış.
Bi kez daha emperyal güçlerin büyük oyunları (kendi vatandaşlarını rahat ettirmek adına zayıf ülkeleri istila etmeleri ve böl-parçala-yönet şeklindeki anlayışları) karşısında oyuncak ve zayıf piyon haline getirilmiş olan ortadoğu ülkelerinin içine düşmüş olduğu duruma bir kez daha acıdım ve çok üzüldüm.
Buraya son olarak ulu önder Atatürk'ün 1923 yılında Adana'da söylevinden bir demeç alıntılayarak, son sözü Atam'a bırakıyorum.
"Mutlaka şu veya bu sebepler için milleti savaşa sürüklemek taraftarı değilim. Savaş zorunlu ve hayati olmalıdır. Hakiki düşüncem şudur: Ulusu savaşa götürünce vicdan azabı duymamalıyım. Öldüreceğiz diyenlere karşı, “ölmeyeceğiz” diye savaşa girebiliriz. Ancak, ulusun hayatı tehlikeye girmedikçe, savaş bir cinayettir. "
