“İlk vapuru karşılamaya koşuyorum. Ve bekliyorum.İlk vapurdan bin bir yabancı çıkıyor.Bir dost çehresi bulamıyorum.Bir şeyler anlatmak ihtiyacındayım. Vapurdan kimseler çıkmayınca kaleme kâğıda sarılıyorum”.
İnsan, dedi, aslını unutmamalıdır. Bakın bu çay bile aslının göl olduğunu unutmuyor. Suları bir göl suyu gibi ılık ve sessiz. Sanki bir göl gibi sakin, sanki bir göl gibi akıyor.