Düşünceler her ne kadar soyut olsalar da somut bir dayanağa ihtiyaç duyuyorlar, bu dayanak olmadığında kendi ekseninde anlamsızca daireler çiziyorlar, onlarda (insanlar) bu boşluğa katlanamıyorlar.
Bir insan kendini ne kadar sınırlandırırsa bir o kadar da sonsuzluğa yakın olur. Bu şekilde dünyadan uzaklaşmış insanlar, kendi özel yapıları içinde bir karınca gibi dünyanın tuhaf ve sınırlandırılmış halini inşa eder.
Her türlü saplantılar ve tek bir fikre saplanıp kalmış insanlar, hayatımın her anında beni fazlasıyla etkilemişlerdi;çünkü bir insan kendini nr kadar sınırlandırırsa bir o kadar da sonsuzluğa yakın olur.
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız.