Satranç
Stefan ZweigSatranç Gönderileri
Satranç kitaplarını, Satranç sözleri ve alıntılarını, Satranç yazarlarını, Satranç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Düşüncelerimizi yutacak, yutacaktık, ta ki boğulana ve sonunda onları kusmaktan başka çözüm yolu bulamayan kadar..."
Sayfa 41Kitabı okudu
"Ne olduğun o kadar bağırıyor ki, Ne dediğini duyamıyorum.
Satranç
İnsan yalnız kalır . Yalnız.Yalnız
Bu fikir sadece eski bir hesabı kapatmak için...
Yeni bir başlangıç değil, bu nihai bir çözüm...
En kötü şey sorgulama değildi.En kötü şey sorgulamadan sonra hiçliğime geri dönmekti.Aynı odaya, aynı masaya, aynı yatağa, aynı küvete, aynı duvarlara geri dönmekti.
İnsan orada sabahtan akşama kadar bir şeylerin olmasını bekliyordu fakat hiçbir şey olmuyordu.Hiçbir şey olmuyordu.İnsan bekliyordu, bekliyordu.İnsan düşünüyordu, düşünüyordu.İnsan başı çatlayana kadar düşünüyordu.Hiçbir şey olmuyordu.İnsan yalnız kalıyordu.Yalnız...
Yalnız...
Yapacak hiçbir şey yoktu, duyacak hiçbir şey yoktu, görecek hiçbir şey yoktu.Çevremdeki her yerde zamansız ve mekansız bir hiçlik, bir boşluk vardı.
Kendi başıma yalnızdım.Vücudum vardı ve birkaç tane hareketsiz eşyam vardı...
Her türlü objeyi benden almışlardı.Saatim alınmıştı çünkü zamanı bilmemi istemiyorlardı.Kalemim alınmıştı çünkü bir şeyleri yazmamı istemiyorlardı.Cep çalım alınmıştı çünkü bileklerimi kesmemi istemiyorlardı.Sigaranın hafif rahatlatıcılığı bile bana yasaklanmıştı.
Bize hiçbir şey yapmadılar.Bizi sadece bir hiçliğin ortasına bıraktılar.