Satranç
Stefan ZweigSatranç Sözleri ve Alıntıları
Satranç sözleri ve alıntılarını, Satranç kitap alıntılarını, Satranç en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu; düşünüyor, düşünüyor, düşünüyordu ta ki şakakları zonklayana kadar hiçbir şey olmuyordu.
“Siyah beyaz taşları kaydırmanın böyle kârlı bir iş olacağını hiç düşünmemiştim.”
Korkunç durumumdan ötürü bir "Siyah Ben" ve bir "Beyaz Ben" parçalarına ayrılmayı, etrafımdaki korkunç hiçlikten ezilmemek için en azından denemeliydim.
Muhtemelen kitabı hemen elime alıp okuduğumu düşüneceksiniz. Kesinlikle hayır! Önce bir kitabım olmasının sevincini yaşamak istiyordum.
Yeryüzünde beni sorguya çekmeyen, bana acı vermeyen bir insan kalmış mıydı?
Sayfa 74 - Halk kitabeviKitabı okudu
Hâlâ şefkatle gülümseyebilen insanlar vardı.
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür,. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız... Yalnız...
Bize bir şey yapmadılar, sadece büsbütün bir hiçliğin içine bıraktılar, çünkü bilindiği üzere dünyada hiçbir şey hiçlik kadar böylesi bir baskıyı insan ruhuna uygulayamaz.
Sayfa 46Kitabı okudu
''Dizleri titremeye başladı: BİR KİTAP! Dört aydır elime kitap almamıştım ve içinde insanın ard arda sıralanmış sözcükler, satırlar, sayfalar ve yapraklar görebileceği, başka, yeni, şaşırtıcı düşünceleri okuyabileceği, tanıyabileceği, beynini alabileceği bir kitabın hayali bile insanı hem coşturuyor hem de uyuşturuyordu.''
...bazen kendimi öyle güçsüz hissediyordum ki bir bardağı elime aldığımda zorlukla dudaklarıma götürüyordum.
Sayfa 72 - Halk kitabeviKitabı okudu
Sabahtan akşama kadar bir şey bekleniyordu ama hiçbir şey olmuyordu. Yeniden, yeniden bekliyordu insan. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu; düşünüyor, düşünüyor, düşünüyordu ta ki şakakları zonklayana kadar hiçbir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız ... yalnız...
Sayfa 48Kitabı okudu
... Çünkü bilindiği üzere dünyada hiçbir şey hiçlik kadar böylesi bir baskıyı insan ruhuna uygulayamaz ...
Dünyada hiçbir şey hiçlik kadar böylesi bir baskıyı insan ruhuna uygulayamaz.
Kadın, bana gülümsüyordu; hâlâ şefkatle gülümseyebilen insanlar vardı.