“Size söylüyorum yargıçlar, beni öldürtmüş olacaksınız ama kendi cezanız benim mahvımı takip edecek ve Zeus üzerine yemin ediyorum ki bu ceza beni çarptırdığınız ölümden çok daha korkunç olacak. Hayatınızın hesabını verme ödevinden kaçmak için böyle davrandınız.”
“İnsanları öldürerek size yaşamayı bilmediğinizi haykıracak birini engelleyebileceğinizi mi sanıyorsunuz? Hesabınız çok yanlış: Böyle bir paçayı kurtarma biçiminin ne yararı vardır ne güzelliği.”
Devlet güçlüyken adalet Devlet meselesidir gerçekten; ama buhran içine düşmeye görsün, yeniden büyük harfle donanan Adalet'e hesap vermek zorunda kalır. Artık hükmedecek gücü kalmadığı için, kudretli döneminde koyduğu kuralların bu kez karşısına dikildiğini görür. Oysaki adalet ister ilah gibi süslensin, ister paçavralara bürünsün, yönetici sınıfların emrindeki bu işlevi hiç değişmez: yasanın çiğnenmesiyle ortaya çıkan toplumsal çelişkileri o sınıfların lehine çözmek.