Seçme Hikayeler
Anton ÇehovSeçme Hikayeler Gönderileri
Seçme Hikayeler kitaplarını, Seçme Hikayeler sözleri ve alıntılarını, Seçme Hikayeler yazarlarını, Seçme Hikayeler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne de çok rakam var şu dünyada, nasıl da karışmıyorlar, hayret doğrusu!
"İyi bir insan utanç duyabilmeli ,bir köpeğin karşısında bile."
Tolstoy Çehov için şöyle diyor:"O adam, eline geçmiş boyaları hiç düşünmeden gelişi güzel vuruyor sanırsınız. O boyalar arasında hiçbir ilgi kuramazsınız ama bir de uzaklaşıp baktığınızda şaşırıp kalırsınız. Önünüzde parlayan ve bir daha unutamayacağınız bir resim vardır."
Basit kadın, güzel olmayı zeki olmaya tercih eder, çünkü basit erkekte zekâyı anlayacak kafa yok güzelliği anlayacak göz var.
Anton Çehov 
Seçme Hikayeler
Zaman, kardeşler, çabuk geçiyor! Gözünü açıp kapayana dek yaşlanıyorsun.
Hem eğer yalanım varsa hâkim yargılasın beni. Onun kanununda yazıyor... günümüzde herkes eşittir diye...
Beyefendi akıllı bir adam, yalancıyı, vicdanı temiz olandan ayırabilir..
"Hayvandan zulüm görmek, beyefendi, hiçbir kanunda yazmıyor... Her önüne gelen ısırmaya kalkarsa, yaşamayalım daha iyi...”
"Bu, hayati bir mesele, gurur, onur, mutluluk meselesi, çok önemli, yeryüzündeki en önemli sorun."
Size şunu söyleyeyim dostum, yaşamı anlamıyorum ben.Ondan korkuyorum da. Bilmiyorum, belki hasta, ruhsal dengesi bozulmuş bir insanım. Sağlığı yerinde, olağan bir insan her şeyi anladığını, duyduğunu, gördüğünü sanır, gel gelelim, ben yitirdim bu duyguyu, günden güne de korkuyla zehirliyorum kendimi. Boşluktan korkma hastalığıdır bu. Gördüğünüz gibi ben de yaşamdan korkmak hastalığına yakalanmış durumdayım. Çimenlerin üzerinde yatarken, daha bir gün önce dünyaya gelmiş, hiçbir şeyden haberi olmayan küçücük bir böceğe bakarken, bu hayvancağızın yaşamının baştan sona katı bir korku olduğunu düşünür, onda kendimi görürüm.
Məni sevirdilər, səadət lap yaxında idi, elə bil mənimlə çiyin - çiyinə addımlayırdı; mən öz özümü anlamağa çalışmadan, nə istədiyimi, həyatdan nə gözlədiyimi bilmədən firavan ömür sürürdüm. Vaxt isə keçir, keçirdi... Yanımdan adamlar öz məhəbbətləri ilə ötüb gedir, günəşli günlər, ilıq gecələr bir - birini əvəz edir, bülbüllər oxuyur, havadan quru ot ətri gəlirdi. Lakin indi əziz şirin xatirələrə çevrilmiş bütün bunlar hamıda olduğu kimi, mənim həyatımda da surətlə sovuşur heç bir nişanə, heç bir iz buraxmadan duman kimi yox olub gedirdi... Bütün bunlar indi hardadır?
Sayfa 84
Atam öldü, mən qocaldım; xoşuma gələn, könlümü oxşayan, mənə ümid verən hər bir şey -bahar yağışı, göy gurultusu, səadət arzuları, məhəbbət haqqında söhbətlər - hamısı, hamısı indi yalnız xatirəyə çevrilmişdir, indi mən qarşıda yalnız ucsuz - bucaqsız, bomboş bir səhra görürəm. Səhrada kimsə yoxdur, üfüq isə müdhiş bir qaranlığa qərq olmuşdur...
Sayfa 84
- Bəli, xoşbəxtliyin nə olduğunu dadmadan öləcəyik... Bizdən cavan olanlar bəlkə görsünlər, bizim isə bu fikirdən əl çəkməli vaxtımızdır.
Sayfa 71