Merhaba değerli okur arkadaşlarım. :)
1800 yılarında ailesi için ekmek çalarken, yakalanıp ve bir kadırgada kürek mahkûmu edilen "jean valjea" adlı bir sefil köylünün hikâyesi.
Fakat bi hikayede sizi en çok sonu etkileyecek.
Kendisi gibi iki sefil insanla mutlu bir son yaşayan bu adamın hüzünlü sonu sizi etkileyecek.
Herkes onu;
Katil, hırsız eski bir kürek mahkûmu olarak bilir. Evet belki sefildi bu yüzden hırsızlık yapmak zorunda kalıp kürek mahkûmu oldu ama asla katil değil.
Ve o aslında;
Iyi yürekli sefilligine rağmen insanlara iyilik yapmaktan başka birşey düşünmedi. Son nefesinde, çok severek kızı yerine koyduğu sefil kız "kozet " ve yine sefilligin ne olduğunu bilen ve kozeti çok seven kocası "mauris'un" yanında can verdi.
Bu kitap sizi zorluğun için de vicdanin önemini anlatan sefiligin için de bir çok güzel duyguya nasıl sahip Çıkılır onu öğretiyor veya öğretir.
Okumanızı tavsiye ederim.
Jean valjea'nın mezarında;
Uyuyor. Talihi hiç ıyi gitmedi.
Yaşıyordu. Ve şimdi ölüp gitti
Bir gülün soluşu gibi,
Ufukta güneşin batışı gibi .
Okumayan bütün arkadaşlarıma tavsiye ederim, çoğunlukla duygulanacaginiz bir kitabı okumanız dileğiyle....
Iyi akşamlar....:)
