En Eski Sefiller - Goriot Baba Sözleri ve Alıntıları
En Eski Sefiller - Goriot Baba sözleri ve alıntılarını, en eski Sefiller - Goriot Baba kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ezilmiş, yıkılmış insanlar geriye dönüp bakmazlar. Kötü talihin peşlerini bırakmadığını bilirler.
Görünmez bir güç sanki onu
kötü vicdanının ağırlığıyla orada o an eziyormuş
gibi, bacak kasları birden çözüldü, bitkin bir
halde iri bir taşın üzerine çöktü, yumrukları
saçlarında, yüzü dizlerindeydi; “Ben bir sefilim" diye haykırdı. O zaman yüreği çatladı ağlamaya başladı.
Bazı karakterler, bir yanıyla nefret etmeden
öbür yanıyla sevemezler.
Bakın, içinden çıktığınız bu cehennem,
cennetin ilk şeklidir. Oradan başlamak gerekiyordu.
Budalaydım, zalim oldum;kütüktüm, kor oldum. Daha sonra af ve iyilik beni kurtardı, tıpkı sertliğin de daha önce mahvetmiş olması
gibi.
Ne kimse onunle vedalaşmayı düşünmüştü ne de o kimseyle vedalaşmayı. Nefret edilerek ve nefret ederek çıkıyordu o evden
.
Çocuklar neşeyi ve mutluluğu teklifsizce
benimseyiverirler, çünkü kendileri yaratılış
olarak mutluluk ve neşedirler.
Onlar için her şey düşman her şey kuşkuludur. Gündüzden çekinirler,çünkü görülmelerine görülmelerine yardımcı olur; geceden çekinirler,çünkü habersiz yakalanmalarına yardım eder.
Zaten insanın ayaklarına dikili bir bakış aslında karşısındakini herkesten daha dikkatli incelemenin belirtisidir.
Birine kötülük etmeden ötekinin intikamını na
sıl alabilirdi? Büyükbabasına hakaret etmesi
imkânsızdı. Babasının intikamını almadan da
edemezdi. Bir yanda kutsal bir mezar, öte yan
da saygı duyulması gereken beyaz saçlı bir ihtiyar vardı.Bir an bütün bu ihtimalleri düşünerek sarhoş bir insan gibi ne yapacağını
kestiremeden kalakaldı. İçinde sanki bir girdap vardı.
Tek bir tutkusu vardı: Hak; tek bir düşüncesi
vardı: Engeli devirmek. Cumhuriyetle
ilgili olmayan her şeyin önünde gözlerini utançla yere indirirdi.
Özgürlüğün mermerden heykeline âşıktı
Yakmaktan değil aydınlatmaktan yanaydı. Yangın da şüphesiz bir gündoğumu yaratabilir ama neden günün doğmasını beklememeli?
Gençlik, çabuk kaynaşma ve yaraların hızla
kapanma mevsimidir.
Genç zihinler arasındaki çarpışmaların
hayranlık uyandıran yanı, ne kıvılcımın ne de
şimşeğin ne zaman çakacağını önceden
kestirmenin imkânsız oluşudur. Az sonra ortaya ne fışkıracak? Bilinemez.
Toprak, ancak yaranın acısını duyar; tohumun
Kıpırdanışı ve meyvenin sevinci daha
sonra gelecektir.