"Şimdi ve burada olanı" fark edemeyen birey, zaten kendinin içinde olmadığı bir hayat yaşıyor demektir. İnsan, "burada ve şimdi"ye daha fazla alıştıkça şimdiki zamanın genişlediğini ve kendi potansiyelini açığa çıkaracak derinleşme fırsatını fark edecektir.
Modernliğin en büyük ironisi, zaman tasarrufu yaratacak bütün kurumsallaşmalara ve teknolojik ilerlemelere rağmen zaman kıtlığını da aynı ölçüde arttırması, insanın kendine ve yakınlarına ayıracak zaman bırakmamasıdır.